به گزارش نبض سحر، شب یلدا یا شب چله که در این آیین بزرگان خانه را برای استقبال از فرزندان می آرایند و کوچکترها با جمع شدن در منزل بزرگترها ضمن برپایی سنت حسنه صله رحم به جشن و شادی می پردازند،جشنی که با خوردن آجیل و میوه بخصوص هندوانه و انار همراه است و طعمی از یلدا را به شب زنده داران شب چله می چشانند.
شب چله(یلدا)، آخرین شب آذرماه، شب پیش از نخستین روز زمستان و درازترین شب سال است و فردای آن با دمیدن خورشید، روزها بزرگ تر شده و تابش نور ایزدی افزونی می یابد، به همین دلیل ایرانیان باستان، آخر پاییز و اول زمستان را شب زایش مهر یا زایش خورشید می خواندند و برای آن جشن بزرگی بر پا می کردند.
ناصر حسینخانی در گفت و گو با نبض سحر در خصوص سنت های شب یلدای مردم خرمدره اظهار داشت: در شب آخر پائیز که شب یلدا گفته می شود افراد خانواده و اقوام دور هم جمع شده و شب نشینی می کردند و در این شب بزرگترها خاطره و قصه گوئی می کردند و اخیرا شب یلدا در کردستان عراق هم مانند ایران اجرا می شود، کردهایی که درایران بودند این فرهنگ را با خود به عراق بردند.
وی با اشاره به سنت شعر خوانی در این شب گفت: در این شب افراد با سواد حاضر در شب نشینی شب چله برای مهمانان شعر می خواندند و اگر از دوستان و آشنایان نوازنده ای هم بود در این شب از وی دعوت می کردند تا ساز و آواز برای آنان در این شب بلند پائیز بنوازد و بخواند.
این نویسنده و پژوهشگر خرمدره ای افزود: افراد با سلیقه درخت انگوری که در باغ یا خانه داشته اند قبل از رسیدن سرما با ریختن علف و غیره بر روی درخت میوه آن را از سرمازدگی محفوظ می داشتند و تا در این شب با انگور تازه از مهمانان پذیرائی کنند .
حسینخانی همچنین گفت: میوه هائی از قبیل خربزه و هندوانه را در داخل کاه و یا آرد و در جای خنک نگه می داشتند و همچنین اگر به شهرستان های دیگر می رفتند میوه هایی چون انار ، سیب ، به و پرتقال می خریدند ویا همین میوه ها را در جای سرد و خنک برای شب چله نگه داری می کردند و به همراه گردو ، سنجد و کشمش از مهمانان پذیرائی می کردند و افرادی که نامزد کرده بودند به اتفاق بزرگان خانواده هدیه هایی برای عروس می بردند.
انتهای پیام/
