روز ۲۹ اکتبر روز تولد کورش کبیر نیست، روزی است که در تقویم های جهانی، کورش به بابل وارد می‌شود و منشور استثنایی خود را به عنوان یک فرمان صادر می‌کند.
اصل این منشور اکنون در موزه بریتانیای لندن، و کپی آن در تالار سخنرانی‌های سازمان ملل متحد، به عنوان اولین منشور جهانی در ارتباط با حقوق بشر قرار دارد.
گفتنی اینکه کورش بزرگ در زمانه ای که هیچ امپراتور و سزار و رهبر سیاسی وجود نداشت که در شناسنامه اش جز جنگ و خشونت و در نهایت اندکی رفاه و دادگری برای فقط بخشی از ملت خویش، یعنی «بزرگان و نجبا» وجود داشته باشد، هدیه ی کورش بزرگ نه تنها به مردم خویش که به مردمان سرزمین های دیگر، مجموعه ای بود از آزادی مذهب، آزادی محل کار و زندگی، فراهم سازی زمینه رفاه و شادمانی همه مردمان و مهم تر از همه حذف بیگاری و بردگی.
… کورش آشتی‌خواهانه به بابل اندر شد، سربازان بسیار او دوستانه در بابل گام برداشتند… و او نگذاشت کسی در تمامی سرزمین های سومر و اکد ترساننده شود… او مردمان ستمدیده را از درماندگی رهانید.. آوارگان را به خانه های خود بازگرداند… بردگان را از بیگاری نجات داد… و فرمان داد که هر کسی در انتخاب مذهب و محل سکونت خود آزاد باشد.. …»(برگرفته از اولین و معتبرترین نسخه ترجمه شده منشور کورش بزرگ از دانشمند زبانشناس و باستانشناس، دکتر عبدالمجید ارفعی)۱
منبع:تابناک
