امام صادق علیه السلام می‌فرمایند که هر کس این سوره را بخواند با حسین بن علی(ع) در قیامت، در درجه اول او در بهشت خواهد بود.
سوره مبارکه «فجر» به عنوان سوره امام حسین(ع) مشهور است.[۱] امام صادق(ع) می‌فرماید: سوره فجر را در هر نماز واجب و مستحب بخوانید که سوره حسین(ع) است. هر کس آن را بخواند با حسین بن علی(ع) در قیامت، در درجه اول او در بهشت خواهد بود.[۲]
در قسمت های نهائی این سوره، نفس آرام و مطمئنّه مورد خطاب قرار گرفته است، خداوند او را به سوی خود می خواند و داخل بندگان خاص خود می‌کند و سپس او را به بهشت جاودانگی دعوت می‌کند.[۳]
مسلّماً مصداق روشن «نفس مطمئنّه» وجود مبارک امام حسین (ع) است و شاید به همین دلیل است که این سوره را سوره امام حسین (ع) نامیده‌اند.[۴]
منابع:
[۱]. مکارم شیرازى، ناصر، تفسیر نمونه، ج ۲۶، ص ۴۳۹، دار الکتب الإسلامیه، تهران، چاپ اول، ۱۳۷۴ ش.
[۲]. ثواب الاعمال و عقاب الاعمال، ص ۱۲۳، دارالشریف الرضی للنشر، قم، چاپ دوم، ۱۴۰۶ق.
[۳]. «یا أَیَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّهُ، ارْجِعی إِلى رَبِّکِ راضِیَهً مَرْضِیَّهً، فَادْخُلی فی عِبادی، وَ ادْخُلی جَنَّتی»، الفجر،۲۷ – ۳۰٫
[۴]. تفسیر نمونه، ج ۳۶، ص ۴۳۹٫
منبع: مشرق
