
علامه دیلمی در ارشاد القلوب می نویسد: کمترین حالات مومن این است که هر شب چهار رکعت از نماز شب را بخواند و کمتر از آن، آن است که هر شب صد آیه از قرآن تلاوت کند و در حق پدر و مادر و مومنین و خویشتن دعا نماید و استغفار کند و از خدا بخواهد که او را جزو غافلین ننویسند.
بدان نمازی است بین نماز مغرب و عشا که فضیلت بسیار دارد و چون از آن ساعت مردم غفلت دارند، لذا نماز غفیله اش نامیدند و آن دو رکعت است. در رکعت اول بعد از حمد آیه ی« و ذالنون اذ ذهب…»۱ و در رکعت دوم بعد از حمد آیه ی« و عنده مفاتح الغیب…»۲ و آن بهتر است نزد خداود از گرفتن روزه(مستحبی).
منبع:
۱- انبیاء/۸۷.
۲- انعام/۵۹.
۳- داستانهایی از یاد خدا،ص۱۱۷.
افکار نیوز