کار از منظر دین
پیامبر اعظم(صلی الله علیه و آله و سلم) می فرمایند:
* به دست آوردن مال حلال برای تأمین زندگی و گذران معاش، بر هر مرد و زن مسلمانی واجب است.[۱]
* خداوند بنده مؤمن پیشهور را دوست دارد.[۲]
* هر کس کاری میکند، باید آن را خوب انجام دهد.[۳]
* خدا دوست دارد وقتی کسی کار میکند، آن را نیکو و کامل انجام دهد.[۴]
* حق فرزند بر پدرش این است که برای او اسم خوب انتخاب کند، خوب تربیتش نماید و در کار شایستهای مستقرش سازد.[۵]
* کسی که از دسترنج مشروع خود زندگی کند، در قیامت با پیامبران محشور می شود و پاداش می گیرد.[۶]
* اجر کسی که برای زندگی خود و خانوادهاش زحمت میکشد، مانند اجر سرباز مجاهد است.[۷]
امام علی(علیه السلام) می فرمایند:
* اگر تن دادن به شغل، مایه زحمت و رنج است، بیکاری نیز سبب نادرستی و فساد خواهد بود.[۸]
امام باقر (علیه السلام) می فرمایند:
* عبادت، هفتاد جزء است و از همه بهتر، کسب روزی حلال است.[۹]
امام صادق(علیه السلام) می فرمایند:
* پیامبر اعظم(صلی الله علیه و آله و سلم) دوبار فرمودند: لعن خداوند بر کسی باد که بار زندگی خویش را بر دوش دیگران افکنده است.[۱۰]
* گنجهای الهی در زمین نهفته است و هیچ کاری نزد خداوند، محبوبتر از زراعت و کشاورزی نیست. تمام پیامبران خدا کشاورز بودند، جز ادریس که کارش دوزندگی بود.[۱۱]
امام کاظم (علیه السلام) می فرمایند:
* کسی که از پی روزی حلال برود تا خود و خانوادهاش خود را بی نیاز سازد، اجر او در پیشگاه الهی، مانند اجر سربازی است که در راه خدا جهاد میکند.[۱۲]
امام حسن عسکری(علیه السلام) می فرمایند:
* گرچه خداوند در نظام حکیمانه آفرینش، روزی مردم را تضمین کرده است، ولی مبادا اندیشه ضمانت خداوند روزی دهنده، مغرورتان سازد و شما را از انجام فریضه کار و کوشش بازدارد.[۱۳]
ابن عباس می گوید:
* رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) مردی را دیدند که نیرو و تواناییاش مایه تعجبش شد. پس پرسیدند: آیا کار میکند؟ گفتند نه، بیکار است. فرمودند: از چشم من افتاد؛ یعنی جوان بیکار در نظر پیامبر، ارزش ندارد.[۱۴]
پی نوشت ها:
[۱] . مرتضی فرید، الحدیث: روایات تربیتی از مکتب اهل بیت (ع)، تهران، دفتر نشر فرهنگ اسلامی، ۱۳۶۶، چ۲، ج ۲، ص ۸.
[۲]. ابوالقاسم پاینده، نهج الفصاحه: سخنان و خطبههای رسول مکرم اسلام، تصحیح و تنظیم: عبد الرسول پیمانی؛ محمد امین شریعتی، اصفهان، انتشارات خاتم الانبیا، ۱۳۸۵، چ۴، ص ۴۱۵، ح ۲۷۹۶.
[۳]. نهج الفصاحه ، ح ۲۷۹۹.
[۴]. نهج الفصاحه ، ح ۲۸۰۷.
[۵]. الحدیث،ص ۲.
[۶]. الحدیث،ص ۸.
[۷]. همان.
[۸]. الحدیث،ص۲۸.
[۹]. الحدیث،ص ۱۰.
[۱۰]. الحدیث،ص ۲۸.
[۱۱]. الحدیث،ص ۶.
[۱۲]. الحدیث،ص ۱۰.
[۱۳]. الحدیث،ص ۱.
[۱۴]. الحدیث،ص ۲۸.
منبع: ماهنامه گلبرگ ، شماره ۱۰۵