ناودانهای خرم دره ای!

از ترس سُر خوردن ،با قدم های کوتاه روی یخ های پیاده رو راه می رفتم و تمام حواسم به پایین و قدمهایم بود که یک دفعه از سمت بالا ،یک آب یخ حسابی روی سرم ریخت ! برف آب شده ای که در وسط زمستان ،ابتدا عینکم را کثیف کرد ،سپس سرم را شُست و بعد ،از گردنم پایین رفت !