امیررضا عزیزی، کماندار جوان باشگاه ققنوس خرمدره، که در مسابقات تیراندازی کامپوند در تایوان به مقام نایب‌قهرمانی آسیا دست یافته، در مصاحبه‌ای با خبرنگار نبض سحر از کمبود امکانات ورزشی در شهرستان و عدم حمایت مسئولین از قهرمانان ورزشی انتقاد کرد.
او تأکید کرد: مسئولین باید برای قهرمانانی که نه‌تنها برای شهرستان بلکه برای ایران افتخارآفرینی می‌کنند، تسهیلاتی فراهم کنند تا این ورزشکاران با انگیزه بیشتری به فعالیت‌های خود ادامه دهند.
گفتگوی کامل با امیررضا عزیزی:
نبض سحر: لطفاً خودتان را معرفی کنید و بگویید از چه سنی وارد ورزش شدید؟
عزیزی: امیررضا عزیزی هستم، ۲۱ سال دارم و حدود ۷ سال است که وارد رشته تیراندازی شده‌ام. چهار سال است که عضو تیم ملی تیراندازی هستم.
نبض سحر: چه کسانی مشوق شما برای ورود به ورزش بودند و چگونه به تیراندازی علاقه‌مند شدید؟
عزیزی:ورودم به تیراندازی روند عجیبی داشت. ابتدا فوتبال بازی می‌کردم، اما به دلیل مصدومیت زانو دیگر نتوانستم ادامه دهم. یک روز عمویم پیشنهاد داد که برای حفاظت از زانوهایم، تیراندازی را امتحان کنم و گفت که با آقای کاظمی، مربی تیراندازی، آشنایی دارد. من هم پذیرفتم و پس از دو ماه تمرین، به این رشته علاقه‌مند شدم.
نبض سحر: در روز چند ساعت تمرین می‌کنید؟
عزیزی: بعد از مسابقات به دلیل مشغله‌های دانشگاه و کار، تمریناتم را متوقف کردم و حدود سه تا چهار هفته دیگر تمریناتم را شروع خواهم کرد.
نبض سحر: در چه رشته‌ای تحصیل می‌کنید؟
عزیزی:دانشجوی مهندسی معماری در دانشگاه آزاد هستم.
نبض سحر: آیا در کنار تیراندازی به ورزش دیگری علاقه دارید؟
به بوکس علاقه داشتم، اما به دلیل مشکلات زانو نتوانستم دنبال کنم.
نبض سحر: زمانی که وارد تیراندازی شدید، فکر می‌کردید یک روز نایب‌قهرمان آسیا شوید؟
عزیزی: نه، در ابتدا به‌عنوان یک تفریح وارد این رشته شدم. اولین مسابقه رسمی‌ام در سال ۱۴۰۰ برای انتخابی تیم ملی نوجوانان و جوانان جهت مسابقات جهانی لهستان بود. فدراسیون آن زمان اسپانسر نداشت و از من خواستند خودم اسپانسر پیدا کنم یا هزینه‌ها را شخصاً پرداخت کنم. نهایتاً با هزینه شخصی شرکت کردم و در مسابقات جهانی پنجم شدم. البته در مرحله یک‌چهارم نهایی به حریفی از رژیم اشغالگر اسرائیل برخورد کردم و برای حمایت از مردم فلسطین از ادامه مسابقه انصراف دادم.
نبض سحر: به فکر قهرمانی جهان هم هستید؟
عزیزی: بله، مسابقات قهرمانی دانشجویان جهان در آلمان حدود ۷ تا ۸ ماه دیگر برگزار می‌شود و امیدوارم بتوانم با موفقیت از آن بازگردم.
نبض سحر: آیا تا به حال در مسیر ورزشی‌تان انگیزه‌تان را از دست داده‌اید؟
عزیزی: بله، بارها پیش آمده، اما همیشه با پشتکار ادامه داده‌ام. از طرف مسئولین حمایتی دریافت نمی‌کنیم؛ نه‌فقط من، بلکه قهرمانان دیگری مثل خانم فرشته قربانی هم حمایتی دریافت نکرده‌اند. البته ما برای مسئولین ورزش نمی‌کنیم، اما به نام ایران در مسابقات شرکت می‌کنیم و انتظار داریم که از ما ورزشکاران حمایت شود.
نبض سحر: آیا امکانات تیراندازی در شهرستان و استان مناسب است؟
عزیزی: برای افرادی که تازه شروع کرده‌اند، امکانات کافی است، اما برای ورزشکارانی که در سطح ملی فعالیت می‌کنند، خیر. مثلاً ما زمین ۵۰ و ۷۰ متری برای تمرین نداریم که این از نیازهای اساسی رشته کامپوند و ریکرو است. تجهیزات موردنیاز ما اغلب وارداتی است و هزینه‌ها به دلار و یورو محاسبه می‌شود. به‌عنوان مثال، هر تیر ما ۶ میلیون تومان است و تنها هزینه تیرهایم برای مسابقات لهستان حدود ۱۵۰ میلیون تومان شد.
نبض سحر: در پایان، پیامی برای نوجوانان و هم‌سن‌وسال‌های خودتان دارید؟
عزیزی: تیراندازی انگیزه، پشتکار و صبر می‌خواهد. به قول مربی‌ام آقای کاظمی: “صبر، صبر و صبر.” چون ۹۵ درصد تیراندازی صبر است و هر کسی می‌خواهد وارد این رشته شود باید اهل تمرین و علاقه‌مند باشد.
