در آستانه سی و سومین جشنواره تئاتر فجر از پوستر تازه این جشنواره رونمایی شد اما قلب این پوستر نیز یک کپی برداری ناشیانه از یک طراح هلندی از آب درآمد و این چالش را پررنگ‌تر ساخت که آیا خلاقیت در طراحی پوستر در کشورمان مرده یا چهره‌های دارای ایده‌های تازه، فرصت عرضه آثارشان را نمی‌یابند و آنچه در جریان جشنواره تئاتر فجر رخ داده، نتیجه فضای غیررقابتی است؟

رونمایی از پوستر سی و سومین جشنواره بین‌المللی تئا‌تر فجر با انتقادات وسیع و شدید جامعه هنری و هنرمندان عرصه تجسمی همراه ‌و حتی شوخی‌هایی با این پوستر شد تا دبیر جشنواره برای احترام به دیدگاه هنرمندان در فاصله ده روز تا به صدا درآمدن زنگ جشنواره سی و سوم، پوستر جشنواره وتو را نماید و ماده اولیه تبلیغاتی چنین رویدادی از کف خارج شده و فراخوانی برای دریافت آثار جدید، بررسی و انتخاب و چاپ به راه افتاد.

اردشیر صالح‌پور دبیر جشنواره ضمن دعوت از همه هنرمندان برای طراحی پوستر جدید سی و سومین جشنواره بین‌المللی تئا‌تر فجر‌ تأکید کرد: «به احترام نظر و حساسیت هنرمندان نسبت به پوستر جشنواره تئا‌تر فجر، در همین گفت‌وگو فراخوان طراحی پوستر جدید جشنواره سی و سوم را می‌دهم و اعلام می‌کنم که هنرمندان تا ۲۵ دی‌ماه فرصت دارند ‌طرح خود را به دبیرخانه جشنواره ارائه دهند تا با نظر سه استاد برجسته این حوزه، پوستر جشنواره سی و سوم از بین طرح‌های ارائه شده انتخاب و رونمایی شود‌».
دو روز پس از پایان ضرب‌الاجل ارائه طرح‌های پیشنهادی به هیات انتخاب جشنواره و در عصر روز شنبه ۲۷ دی‌ماه هیئت انتخاب پس از چند ساعت بحث و بررسی، از میان طرح‌های رسیده به دبیرخانه، اثری از امیر رجبی را به‌ عنوان پوستر تازه‌ی جشنواره تئاتر فجر معرفی کرد و این اثر بلافاصله برای چاپ به عنوان پوستر جشنواره، مورد بهره برداری قرار گرفت اما با گذشت اندک زمانی مشخص شد، بخشی از این طرح تازه نیست و کپی برداری از یک طرح دیگر است.

با این حال ظاهراً هیئت ۵ نفره انتخاب شامل  قباد شیوا، ابراهیم حقیقی، احمد محیط طباطبایی، ابراهیم حسینی (مسوول بخش پوستر جشنواره) و امیر اسمی (رییس انجمن طراحان پوستر خانه تئاتر) تاکنون این طرح مشهور را ندیده بودند و یا کپی برداری بخشی از طرح پوستر رویدادی چون سی و سومین جشنواره فیلم فجر، از درجه اهمیت بالایی برخودار نبوده است!

مطابق آنچه از طریق یک سرچ تصویری ساده می‌توان یافت، بخش اصلی پوستر دوم جشنواره تئاتر فجر از طرح این هنرمند هلندی به نام Franck Nederstigt برداشته شده و با ادغام در طرح‌های سنتی، به سرعت تبدیل به پوستر اول جشنواره بدل شده است؛ اتفاقی که در نوع خود جالب توجه است و حتی شاید با دفاعیاتی نیز همراه شود.

البته طراحی پوسترهای تبلیغاتی برای فیلم‌های ایرانی هم پس از کپی از نام فیلم‌ها، استفاده از سکانس‌های فیلم‌ها و تقلید موبه موی صحنه‌ها، یکی دیگر از مواردی است که درآن کپی برداری بدون دلیل و تقریبا برابر اصل از نمونه‌های غربی صورت می‌گیرد اما اینکه چنین اتفاقی درباره جشنواره تئاتر فجر نیز تکرار شود، اتفاقی جالب و منحصر به فرد است و نشان می‌دهد باید تغییرات در مدیریت تئاتر یا ماه‌ها پیش از برگزاری جشنواره رخ می‌داد یا پس از جشنواره رخ می‌داد تا آثارش بر این حوزه نمایان نشود.

منبع: تابناک