مدیر عامل کارخانه پوشاک افسون خرمدره;با یک دیپلم و دو چرخ خیاطی

“محمد بابائی” جوانی که کار خود را با دو چرخ خیاطی ساده شروع کردو الان صاحب کارخانه ای بزرگ با ۱۶۴ شعبه در کشور که ۴۵ نفر به طور مستقیم و ۲۰۰ نفر نیزبه طور غیر مستقیم مشغول کار هستند.

*لطفا خودتان را معرفی نمایید:

بنده محمد بابایی هستم ، در ۱۴ آبان ماه سال ۶۲، درخانواده ای ۷ نفره در روستای قزلجه به دنیا امدم، که حدودا  ۱۰ یا ۱۵ کیلومتر بعد از ابهر می باشد، مقطع دبستان  را در همان جا به اتمام رساندم  دوران راهنمایی را در روستایی به نام عباس اباد درس خواندم که از روستای خودمان تا آنجا را با پای پیاده  می رفتم ، بعد از اتمام مقطع راهنمایی وارد هنرستان شبانه روزی کشاورزی ابهر شدم ودر همان جا موفق به اخذ مدرک دیپلم شدم ،بعد سربازی و بعد آن هم به مدت ۶ ماه بازاریاب بیمه آسیا بودم و در حال حاضر مشغول تولید پوشاک هستم  و صاحب  و مدیر عامل کارخانه پوشاک افسون اسپورت می باشم ؛ که بیشتر تولیدات ما تولید لباس های مدل دار زنانه می باشد .
* کارتان را از کجا شروع کردید؟ 

از زیرزمینی در میدان امام حسین(ع)خرمدره با دوعدد چرخ خیاطی معمولی شروع نمودم ، بعد  در سال ۸۹ به دستگاه های صنعتی تبدیل شد و در سال ۹۲ هم تبدیل به کارخانه شد، آدرس فعلی شرکت پوشاک  افسون شهرک صنعتی خرم دره خیابان نگین ۴ می باشد.
* چه چیزی در شما انگیزه لازم را برای ادامه دادن مسیر پیش رویتان را به وجود می آورد؟

پدرم همیشه از همان بچگی به من می گفت: پسرم آدم باید چراغ روشن باشد تا این که اتاق تاریک ، و من همیشه این سخن پدرم را در یاد و خاطرم داشتم و همیشه دوست داشتم برای اطرافیانم و برای همشریان خودم مفید باشم و زمانیکه موفق شدم از طریق شرکتم  برای دیگران شرایط اشتغال زایی را به وجود آورم به مفهوم این سخن بیشتر پی بردم و احساس مفید بودن کردم من همیشه دوست داشتم یک برند در کشور به اسم خودم باشد.

*چه زمانی به تولید پوشاک علاقمند شدید؟

من زمان خدمت سربازی تهران بودم و در اوقات فراغت و مرخصی هایم می رفتم و از بازار بزرگ تهران دیدن می کردم همان جا بود که با بازار پوشاک فروش ها آشنا و علاقمند شدم و خواستم تا وارد فروش پوشاک بشوم.
*شاخص ترین تجربه ای که در طول این سال ها آموخته اید چه بود؟

اعتماد و توکل به خداوند متعال و صداقت می شود به هر جایی که مد نظر شماست برسید و شک نداشته باشید که خواستن توانستن است.
*بهترین خاطره شما در این زمینه چه بود؟

زمانی بود که بنده روزها در تهران در تولیدی کار می کردم  و در بازار تهران پارچه گیر نمی آمد و مجبور بودم شبها راهی مرز کردستان به منظور تهیه پارچه  شوم که یا با کردها درگیر می شدیم و یا نیروهای انتظامی ،که ما را به عنوان قاچاقچی می گرفتند و به پلیس کالای قاچاق معرفی می کردند و بعد از گرفتن جریمه آزاد می کردند.
* شما بین کار و زندگیتان چه نسبتی برقرار نموده اید؟ 

بین زندگی و کارم یک رابطه دوستی برقرار کرده ام چون با آن زندگی می کنم.
* مسائل پیش رویتان چیست؟

بزرگترین مسئله پیش رویم مسائل مالی و تامین منابع اعتباری مورد نیازم  است، البته به نظر می رسد در شرایط کنونی کشور  این مسئله اکثر تولید کننده هاست. ضعیف بودن بازار ، عدم دسترسی به مواد اولیه به دلیل تحریم ها و یا بسیار گران بودن آنهاست. عدم توانایی مردم در خرید و عدم فروش تولیدات به دلیل عدم وجود نقدینگی در بازار که مانع بزرگی سر راه تولید ماست .
میزان تولید ما امسال در طی یک هفته ۴ هزار دست لباس مدل دار زنانه بود این در حالی است که  سالهای قبل میزان فروش ما در طی یک هفته  ۸ هزار دست لباس بود، این به معنی کاهش بسیار بالای تولیدات ماست.

* هدفتان از انجام این فعالیت چیست؟

کار ما در واقع یک کار جهانی است به این معنی که ما همیشه در تولید کارهای خود به رمز موفقیت کشورهای دیگر چه در بخش تولید پوشاک چه در بخش  پارچه هایی که به کار می برند و طرح هایی که ارائه می دهند اهمیت می دهیم و در تولیدات خویش با رعایت شئونات اسلامی- ایرانی سعی در رعایت اصول اولیه موفقیت هستیم. شعار من  امروز در کارم این است : “رضایت و کیفیت اتفاقی نیست و حاصل تجربه است.” وبزرگترین هدفم:ایجاد اشتغال و تولید لباس با برند ایرانی است.
*از جایگاه خود راضی هستید؟

با تمام مسائل و سختی هایی که تا به امروز پشت سر گذاشته ام، باید بگویم بله راضی هستم چون خواست خودم بوده است.
*خانواده در مورد شما چه نظری دارند؟

همیشه می گویند: “هر وقت وقت کردی یه سری هم به ما بزن.”
*موفقیت امروز خود را نتیجه چه چیزی می دانید ؟ صداقت و پشتکار

* آیا می‌توان گفت که موفقیت یک اوج دارد یا یک مسیر است؟ به عقیده بنده موفقیت یک مسیر است اوج ندارد.

*با توجه به همه فاکتورهایی که برای خوب بودن، خوب زیستن و موفق بودن در ذهنتان هست، چقدر خودتان را به موفقیت نزدیک می‌بینید؟

به عقیده من تا امروز فقط ۲۰% به موفقیت نزدیک شده ام و هنوز ۸۰% راه مانده است؛ زمانی خود را موفق خواهم دید که بتوانم کارخانه تولید پارچه ای راه اندازی نمایم و پارچه مورد نیاز خویش را از کاخانه خودم تولید نمایم، و تولیدات خویش را به کشورهای دیگر صادر نمایم.

* به نظر شما به چه کسی می توان گفت موفق؟

به کسی که صداقت و پشتکار داشته باشه و حق الناس هم به گردنش نباشد.
*شکست برای شما چه مفهومی دارد؟

شکست به عقیده بنده یکی از پله های موفقیت است. در سال ۸۶ شکست را به معنی واقعی کلمه تجربه کردم، در آن سال به دلیل نوسانات بازار و واردات بیش از حد اجناس چینی ورشکست شدم، ولی در همان شرایط  زمانی که به پرسنل خویش فکر می کردم و اینکه همه آن ها چشم امیدشان به تصمیم من بود ناخودآگاه امید و انگیزه برای ادامه دادن و پیش رفتن در من به وجود می آمد و جایی برای یاس و ناامیدی باقی نمی گذاشت من هم با توکل به خدای رحمان کارم را از صفر شروع نمودم، و با یاری پروردگار امروز در تولیدی شرایط بدی ندارم و در کنارش باغداری می کنم و همچنین نانوایی دارم که با امسال ۳ سال است که در استان برنده سطح کیفیت بالا شده ام.
* منابع مالیتان را از کجا تامین می نمایید؟

از فروش محصولات ، یعنی بدون اینکه وام بگیرید؟ بله  تا به حال وام نگرفته ام تنها وامی که گرفتم یک وام ۵ میلیونی و یک وام ۱۰ میلیون تومانی بود، اگر اجازه دهید از همین جا تشکر ویژه ای از اقای مصایبی داشته باشم ؛ ایشان زمانی رئیس بانک کشاورزی ابهر بودند ، هر جا هستند خدا وند طول عمر باعزت به ایشان بدهد ، زمانی که بنده کار خود را تازه شروع نموده بودم دستم خالی بود و تنها چیزی که داشتم یک حساب بانکی بود که موجودی آن فقط  مبلغ  ۱۰ هزار تومان بود، ایشان تنها کسی بود که در آن شرایط به بنده اعتماد کردند و ۱۵ میلیون تومان به بنده وام دادند.
* آرزوی محمد بابایی؟ موفقیت مملکت در تولید است و اینکه صادر کننده باشیم نه وارد کننده وهمچنین پروردگار این توفیق را به انسان عطا نماید تا در این مدت زمان کم زندگی برای جامعه مفید باشد.
*حرف آخر شما  :  به کاری که ایمان دارید پاش محکم بایستید و با توکل به خدا، مطمئن باشید بدون شک به آن دست می یابید.

انتهای گفتگو