نحوه تنظیم قراردادهای نفتی کشورهای عربی با کمپانی های خارجی/ تمام سرنوشت یک میدان عظیم گازی را به شرکت بد قول توتال تقدیم کرده ایم

اصغر ابراهیمی اصل، معاون سابق وزیر نفت در گفت‌وگو با خبرنگار اقتصادی شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ با اعلام این خبر که هنوز قرارداد ایران با توتال برای توسعه فاز ۱۱ پارس جنوبی نهایی نشده است، گفت: قرارداد توسعه فاز ۱۱ پارس جنوبی میان شرکت های نفتی ایران ، چین و فرانسه منعقد شده است؛ اما هنوز این قرارداد مورد پذیرش کشور چین واقع نشده و دولت چین قرارداد CNPC  را امضا نکرده است بنابراین این قرارداد برای توسعه فاز ۱۱ پارس جنوبی هنوز نهایی نشده است.

وی ادامه داد: با توجه به اینکه شرکت  چین هنوز مهر تائید دولت خود را برای حضور در این قرارداد نگرفته است نمی توانیم اعلام کنیم که قرارداد نهایی شده است، اینکه دولتیها می گویند قرارداد نهایی شده است صحیح نیست و باید دولت چین قرارداد را امضا کند تا مهر تائیدی برای حضور CNPC برای توسعه فاز ۱۱ پارس جنوبی باشد و تا وقتی که دولت چین قرارداد را امضا نکند نمی توانند قرارداد را نهایی اعلام کنند.

معاون سابق وزیر نفت همچنین با اشاره به سابقه شرکت فرانسوی توتال در ایران برای توسعه فازهای پارس جنوبی عنوان کرد: در سال ۱۳۷۹ شرکت توتال برای توسعه فاز ۱۱ پارس جنوبی با ایران قردادی را منعقد کرد و زمینی را به وسعت ۲۰۰ هکتار در اختیار گرفت اما بعد از هشت سال حضور در فاز ۱۱ پارس جنوبی هیچ کاری را انجام نداد و زمین را بدون هیچ پیشرفتی در تحویل ایران داد. شرکت توتال در حالی کار خود را رها کرد که هیچ تحریمی در آن برهه توسط غربی ها اعمال نشده بود.

ابراهیمی اصل افزود: بعد از اینکه توتال با گذشت هشت سال در فاز ۱۱ پارس جنوبی کاری را از پیش نبرد، چین هم برای توسعه فاز ۱۱ وارد میدان شد ولی متاسفانه باز هم اتفاقی در این میدان صورت نگرفت؛ بعد از ناکارامدی شرکت های خارجی در پارس جنوبی شرکت پتروپارس وارد میدان شد و کار را با سرعت و دقت نظر بیشتری پیش برد و تا اواخر دولت دهم فاز ۱۱ در اختیار شرکت پتروپارس قرارداشت اما بعد از آن با روی کار آمدن دولت یازدهم به دلیل مخالفت دولت با حضور پتروپارس در فاز ۱۱ پارس جنوبی پتروپارس میدان را تحویل دولت داد.

وی در ادامه اظهارات خود با اشاره به ایرادات و اشکالات اساسی در متن مدل جدید قرادادهای نفتی موسوم به IPC  گفت: درباره ایرادات این مدل از قرادادهای نفتی همین بس که هیچکدام یک از کشور های عربی از قبیل عربستان، قطر و عراق حاضر به عقد قرارداد بر اساس بیع متقابل وipc  نیستند.

معاون سابق وزیر نفت در تشریح قراردادهای نفتی و گازی کشور های عربی بیان داشت: قراردادهایی که امروز کشور های عربی با کمپانی های خارجی منعقد می‌کنند به این صورت است که در سهام شرکت ها و پمپ بنزین های آن کشور نیز شریک می شوند و باید بخشی از سود صنایع پایین دست نفت و گاز به کشور های عربی واگذار شود.

ابراهیمی گفت: قرارداد توتال با ایران برای توسعه فاز ۱۱ پارس جنوبی بر خلاف قانون اساسی و مصالح ملی کشور منعقد شده است، ما ظرفیت داخلی خودمان را نادیده گرفته ایم و تمام سرنوشت یک میدان عظیم گازی را به شرکت بد قول توتال تقدیم کرده ایم. در تمام دنیا شرایط عمومی قرارداد‌ها در اختیار شرکت‌ها و روی سایت‌شان می‌گذارند اما در این قرارداد این اتفاق نیفتاده است.

وی با اشاره به بندهای قراراداد با توتال گفت: مهمتر از همه، شرایط فسخ برای کارفرما دیده نشده است، شرایط جریمه برای طرف مقابل در صورت نرسیدن به ظرفیت مورد نظر دیده نشده است. میدان تخریب شود، جریمه‌ای در نظر گرفته نشده است. اگر کار را ر‌ها کند و برود، جریمه‌ای در نظر گرفته نشده است. قرارداد هایی که با کشور اشغال شده و جنگ زده عراق بسته شده است، به مراتب از IPC بهتر است، ما ۷۰۰ شرکت سازنده تجهیزات در کشور داریم، اما باور به توانایی داخلی وجود ندارد. آی پی سی زاینده ده‌ها کرسنت است. قرارداد‌ها را محرمانه می‌کند و نه به مجلس به شورای عالی امنیت ملی.

معاون سابق وزیر نفت با انتقاد از سخن برخی دولتی ها مبنی بر اینکه شرکت های ایرانی توانایی توسعه فاز های پارس جنوبی را ندارند ، بیان کرد: زمانی که شرکت های فرانسوی و چینی میدان های پارس جنوبی را به حال خود رها کردند و بدون هیچ پیشرفتی آن را تحویل ایران دادند قرارگاه خاتم الانبیاء ، شرکت پتروپارس و سایر شرکت های نفتی داخلی بودند که توسعه میدان ها را در دست گرفتند؛ پالایشگاه ستاره خلیج فارس را قرارگاه خاتم با استفاده از توان و تجهیزات داخلی احداث و به بهره برداری رسانده است.

انتهای پیام/