به گزارش خبرنگار شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ اوایل عمر دولت یازدهم بود که وزارت نفت تصمیم گرفت قراردادهای جدیدی را طراحی کند؛ کمیته‌ای در اوایل دولت یازدهم موسوم به کمیته بازنگری قراردادهای نفتی در حاشیه فعالیت‌های اصلی دولت و در سکوت رسانه‌ای تشکیل شد تا کار تهیه و تدوین این قراردادها را به عهده بگیرد و مسئول این کمیته از طرف وزیر نفت مهدی حسینی تعیین شد اما اعضای این کمیته برای رسانه‌ها مشخص نشد.
نکته جالب در شکل کلی این قراردادها این بود که در طراحی این قرارداد شرکت‌های خارجی توتال، بی پی، Repsol و دو شرکت حقوقی انگلیسی شرکت داشتند.
هرچند این قرارداد محرمانه اعلام شده بود اما در نهایت نسخه‌ای که با هزاران پشت پرده در اختیار رسانه ها قرار گرفت در همان بررسی اولیه بیش از ۱۵۰ ایراد داشت اما دولت یازدهم اصرار عجیبی برای تصویب این قرارداد و بردن آن به فرانسه برای عقد قرارداد با توتال داشت.
در حالی که افشاگری های اولیه منجر به ورود رهبری به این قرارداد ها شد دولت قول داد که ایرادات اولیه را برطرف کند اما در کمال تعجب همچنان جلسات با توتال برای واگذاری فاز ۱۱ پارس جنوبی برقرار بود اما تحریم های جدید آمریکا و کارشکنی های سنا و کنگره آمریکا منجر به عقب نشینی توتال می شد.
توتال در حالی به ایران باز می گشت که هنوز سوالات زیادی درباره خروج توتال از ایران در پی وضع تحریم های آمریکا، بی پاسخ مانده است؛ همچنان وضعیت رشوه قبلی توتال به برخی از مقامات نفتی ایران در قراردادهای قبلی مشخص نشده و یا اینکه سرنوشت فاز بندی شبهه برانگیز توتال در پارس جنوبی و کم کاری در استخراج گاز در این میدان همچنان نانشخص است.
چارچوبی که توتال برای حضور خودش تدارک دید
IPC توسط کمیته ای تنظیم و عملیاتی شد که با استفاده از طرح های شرکت های فرانسوی و انگلیسی نگاشته هدایت و رهبری می‌شد؛ توتال که امروز وارد فاز ۱۱ پارس جنوبی شده است در طراحی شکل کلی قراردادهای نفتی دخیل بوده است به عبارت دیگر توتال در چارچوبی که خود آن را تهیه کرده است امروز وارد کشور شده و اقدام به عقد قرارداد کرده است.
در حالی دولت اقدام به عقد قرارداد با توتال کرده است که عده ای از شروط از پیش تعیین شده توتال برای ورود به دیگر میادین نفت و گاز ایران خبر می دهند. در همین راستا باید خاطر نشان کرد اگرچه تحریم های ایران بر اساس برجام لغو شده بود اما توتال به سفارش آمریکا وارد ایران شد.
زمانی‌نیا، معاون بین‌الملل وزیر نفت در بخشی از سخنان خود در هفته های اخیر در پاسخ به اینکه اگر دوباره توتال با تحریم آمریکا مواجه شد ایران را ترک می کند اعلام کرد که «توتال برای آمدن به ایران با آمریکا هماهنگ کرده است».
اگرچه قرار بود تحریم ها نفتی ایران برطرف اما همچنان شاهد هستیم توتال در یک بازی از پیش تعیین شده تنها با مجوز خزانه داری آمریکا وارد ایران می شود و طبق گفته رئیس شرکت توتال، اگر تحریم های جدیدی علیه ایران وضع شود این شرکت در چارچوب تحریم ها با ایران تعامل می کند این در حالی است که مسئولان شرکت نفت و دولت ادعا دارند که هرگز! تحریم جدید نفتی علیه ایران وضع نخواهد شد.
شدت تسلط آمریکا بر توتال تا جایی است که ابراهیمی اصل معاون سابق وزارت نفت در برنامه زنده تلویزیونی گفت که ایتالیایی‌ها نیز قصد آمدن به ایران را داشتند اما آمریکا به آنها مجوز نداده است. شرکت انی ایتالیا هم یکی از شرکت های متقاضی سرمایه گذاری در فاز ۱۱ پارس جنوبی بود اما به نظر می رسد از آنجایی که مناقصه ای برای فاز ۱۱ پارس جنوبی برگزار نشد عقد قرارداد با توتال شرط نانوشته امریکایی ها برای ایران بوده است.
قرارداد غیر قانونی با توتال؛ سند رازداری که هنوز به دست شورای عالی امنیت ملی نرسیده است
از طرف دیگر قرارداد پنج میلیارد دلاری با توتال در حالی بسته شد که که هنوز خبری از تصویب سند نمونه رازداری و محرمانگی در شورای عالی امنیت ملی براساس ماده ۸ آخرین مصوبه دولت برای مدل جدید قراردادهای نفتی (مصوبه ۷ شهریورماه ۹۵) که به موضوع سازوکار رعایت ملاحظات امنیتی و حفاظتی در همکاری با شرکت‌های بین‌المللی و دسترسی آنها به اطلاعات محرمانه میادین نفتی کشور دارد، نیست و همین موضوع سبب شده است حرف و حدیث‌های مختلفی درباره قانونی بودن این قرارداد مطرح شود.
مجلس شورای اسلامی در حالی به بررسی توتال پرداخت که تقریباً هفته‌های گذشته این قرارداد امضا شده و اساساً اقدامات اخیر مجلس به خاطر سهل انگاری هیات تطبیق در تصویب کلیات قرارداد بدون بررسی این موضوع که آیا نکات رهبری بر روی قرارداد ها لحاظ شده است یا خیر، بی نتیجه بود.
زنگنه در حالی در مجلس حاضر شد که طرح سوال از وی در فروردین ماه سال جاری کلید خورده بود اما هر بار به بهانه های واهی این سوال به تاخیر افتاد تا در نهایت سوال درباره قرارداد با شرکت بدسابقه فرانسوی توتال از زنگنه بعد از عقد قرارداد با این شرکت به وقوع بپیوندد و مصداق بارز نوش دارو بعد از مرگ سهراب باشد.
قراردادهای بعدی هم نصیب توتال می شود
اگرچه این روزها مسئولان نفتی کمتر در رسانه ها حاضر می شوند اما معاونت وزیر نفت در امور بین‌الملل به CNN گفت: «به شما اطمینان می‌دهم که قرارداد با توتال آخرین قرارداد با این شرکت نیست و ما قراردادهای دیگری را هفته‌های آینده با این شرکت منعقد می‌کنیم».
این اطمینان از حضور توتال در میادین بعدی که قطعاً میدان آزادگان یکی از آنها خواهد بود در حالی است که هنوز مناقصه ای برای شرکت های نفتی داخلی و خارجی برگزار نشده است و همین مساله نشان می دهد حضور توتال در ایران بیشتر از یک چارچوب و عقد قرارداد ساده است.
در حالی که ادعا می شود عقد قرارداد با توتال یکی از دستاوردهای برجام و پیروزی مهمی است که بعد از دو سال از اجرایی شدن برجام برای ایران به دست آمده، اما بر اساس آنچه تا کنون گذشته به نظر می رسد که که قرارداد با توتال یکی از شروط آمریکا برای تصویب برجام است؛ امروز هیچ شرکتی حتی شرکت های داخلی نمی توانند به رقابت با توتال بپردازند چرا که مناقصه‌ای برای واگذاری میادین برگزار نشده است.
انتهای پیام/
