به گزارش نبض سحر؛ به نقل از «تیتریک»، امروز اولین سالگرد اجرا شدن توافق هسته ای معروف به برجام است، یک سال از بزرگترین دستاورد دولت، پیروزی بزرگتر از فتح خرمشهر، آفتاب تابان، تسلیم قدرت های بزرگ در برابر ایران، معجزه بزرگ قرن، فتح الفتوح و بزرگترین دستاورد تاریخ انقلاب اسلامی می گذرد و هنوز طعم شیرین آن از زیر زبان مسئولین دولت و تیم مذاکره کننده فراتر نرفته است.
تاریخ فراموش نمی کند که سال گذشته در چنین ایامی چه تقدیرها و مجیزگویی هایی درباره این توافق مطرح می شد تا جایی که خلاف عرف معمول به سرعت برجام در ایران تصویب شد و حتی فرصت بررسی در مجلس هم پیدا نکرد و در کمتر از بیست دقیقه به شورای عالی امنیت ارجاع داده است.
مجیز گویی ها تا حدی بود که حتی یکی از مسؤلین بلند پایه دولتی خسارت اجرا نشدن برجام را روزی سه میلیارد دلار و فرد دیگری ۱۷۰ میلیون دلار وصف کرده بود، آقای ترکان این خسارت را روزانه ۱۰۰ میلیون دلار قلمداد کرده بود، با این حساب امروز باید حدود ۱۴۲،۳۵۰،۰۰۰،۰۰۰،۰۰۰ تومان عایدات به کشور رسیده باشد که چیزی نزدیک به یک و نیم برابر کل نقدینگی کشور است!
اما امروز می بینیم که به تدبیر دولت نه تنها این خیالات محقق نشد بلکه با رشد قیمت دلار عملاً دارایی های مردم ایران ۳۶ درصد کاهش یافت و از ارزش پول ملی کاسته شد و حتی علی رغم تبلیغات دولت در مهار تورم تعدادی از کالاها چهل درصد افزایش قیمت را تجربه کردند.
در بحث سیاسی هم که دیگر همه از جمله آقای عراقچی که چند وقتی در سکوت محض به سر می برد اعلام می کند که ارتباطات بانکی کماکان مشکل دارد و تمدید تحریم های آمریکا نقض برجام است، نباید فراموش کنیم آن روزی را که رئیس جمهور در نقد علی اکبر صالحی گفته بود مسئول پیگیری برجام شخص آقای عراقچی است.
پیش از توافق و اجرای برجام تقریباً تمام مدافعان و نزدیکان به دولت هدف ورود ایران به مذاکرات را رفع تحریم ها و گشایش های اقتصادی عنوان می کردند، اما زمانی که این اهداف حاصل نشد و بوی بد عهدی به مشام رسید، آقایان در تغییر تاکتیکی سریع اعلام کردند که برجام برای جلوگیری از جنگ و تامین امنیت کشور صورت گرفت! در این باره نیز باید پرسید چه مولفه و یا نشانه ای وجود دارد که گزینه جنگ بر علیه ایران رفع و یا کم اثر شده؟ تعداد دفعات تهدید نظامی در بیان دشمنان و به خصوص آمریکا در دولت کنونی کمتر شده است؟ امروز هم که دولت مردان قدیم و جدید آمریکا از گزینه های روی میز و جنگ می گویند و اتفاقاً تکرار قابل توجهی هم دارند. اگر تهدید نظامی رفع شده پس این دشمنان چه می گویند؟
رئیس جمهور و دولت مردان در روزهای ابتدایی توافق چندین مرتبه از برجام های دو و سه و چهار سخن می گفتند، اما ماه هاست که دراین باره مطلبی مطرح نمی شود چرا که خود این عزیزان هم این موضوع را درک کرده اند که برجام یک نیز شکست خورده است چه برسد به گزینه های بعدی.
در سالروز یک سالگی برجام حتی یک دلار از درآمدهای نفتی نمی تواند وارد کشور شود و دارایی های مستقیم کشور در بانک ها و موسسات خارجی انباشته شده و امکان دسترسی به آن به راحتی وجود ندارد اما دولت در اقدام کاملاً تبلیغاتی با فشار یک فروند ایرباس را وارد کشور می کند و بی سابقه ترین مراسم را برای استقبال از آن انجام می دهد.
برجام پس یک سال نه تنها به اهداف خود نرسیده بلکه احتمالاً یک خسارت سنگین به کشور وارد کرده که تا سالها اثر آن باقی خواهد ماند، اما بزرگترین درس آن اعتماد نکردن به دشمن و عدم همراهی با آنان است.
انتهای پیام/
