به گزارش نبض سحر، “محمد عزیزی”در یادداشتی با اشاره به بحران آب در کشور، گفت: براساس پیش بینی ها و اخطارهای کارشناسان بین المللی قرن ۲۱ قرن بحران آب و جنگ برسرآن خواهد بود.
بحران کم آبی امروز تنها مختص ایران نیست، بلکه به یک مشکل جهانی تبدیل شده است. اما این بحران در ایران جدی تر است؛ براساس پیش بینی ها و اخطارهای کارشناسان بین المللی قرن ۲۱ قرن بحران آب و جنگ بر سر آن خواهد بود. بحرانی که تاکنون در هیچ برهه ای از جهان، جوامع جهانی را به این شدت در معرض خطر قرار نداده بود و با وجود آنکه علایم آن از مدت ها پیش مشاهده شده است، اما به دلیل سهل انگاری و جدی گرفته نشدن این مسئله در آینده ای نزدیک به درگیری ها ، جنگ ها، کشمکش ها و تنش های سیاسی در عرصه جهانی منجر خواهد شد.
مجمع جهانی اقتصاد هر ساله فهرستی از ریسک ها و خطرات جهانی را بر حسب تاثیرگذاری آنها معرفی می کند؛ در آخر گزارش این مجمع، بحران آب در رتبه نخست ریسک های جهانی قرار داده و تاکید شده است که این موضوع امنیت اجتماعی جوامع را تهدید خواهد کرد.
براساس بررسی به عمل آمده کشورهایی که بیشتر از دیگران تحت تاثیر تبعات بحران کم آبی قرار دارند و در آینده نیز بیشتر از دیگر مناطق درگیر این بحران خواهند بود، در منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا قرار دارند.
موسسه منابع جهانی هم در یک بررسی فهرستی از کشورهای جهان را که در سال ۲۰۴۰ با تنش شدید آبی مواجه خواهند شد، ارائه داده که شامل ۳۳ کشور است، و از این تعداد ۱۴ کشور متعلق به خاورمیانه است که در ۲۵ سال آینده در معرض کم آبی شدید قرار خواهند گرفت و آسیب جدی خواهند دید.
ایران یکی از کشورهایی است که در این فهرست آمده است، البته در حال حاضر نیز کشورها ما با خشکسالی و کم آبی مواجه است، اما آنچه شرایط موجود را در مورد منابع آبی ایران وخیم تر می کند آن است که میزان بارش در ایران یک سوم میانگین جهانی است، اما تبخیر آب ۱۰ درصد از میانگین تبخیر جهانی بیشتر است.
مسئله کم آبی در ایران بسیار نگران کننده بوده و استمرار این روند می تواند موانع اساسی را فراروی توسعه و حتی امنیت کشور قرار دهد؛ تغییر شیوه زندگی و اصلاح الگوی مصرف مهمترین راهکاری است که می توان در رابطه با مقابله با این بحران به کار گرفت.
آگاه سازی مردم و به ویژه کشاورزان از بحران آب در آینده نزدیک راهکار قابل توجهی است که هر چه سریع تر مسئولان امر باید آن را در دستور کاری خود قرار دهند.
باید به آگاهی مردم و مخصوصاً کشاورزان رسانده شود که تنها درصد آب مصرفی مربوط به مصرف خانگی است و باید کشاورزان عزیز مطلع شوند که ۹۰ درصد آب مصرفی کشور مربوط به استفاده ناصحیح در بخش کشاورزی است.
هم دولت و هم کشاورز باید بدانند تا زمانی که شیوه های آبیاری و کشاورزی بهبود نیابد، مشکل مصرف بی رویه آب ادامه خواهد داشت.
در اکثر مناطق روستایی که مردم مبادرت به کشاورزی دارند، استفاده از آب به شیوه غرق آبی است و حتی با ارائه تسهیلات مختلف هنوز اکثر کشاورزی ایران فاقد سیستم مکانیزه و شیوه های قطره ای و تحت فشار است. با این وضعیت مطمئناً در چند سال آینده که کمتر از دو دهه خواهد بود،قطعاً بحران آب معضل اصلی و اساسی ایران خواهد بود.
واقعا این سوال مطرح است که متولیان کار مانند وزارت جهاد کشاورزی، سازمان محیط زیست، وزارت نیرو و سایر سازمان ها، چه برنامه ای دارند؟ چقدر بحران آب را جدی گرفته اند؟
مطمئناً کشور در آینده نزدیک هزینه های سنگینی را برای رفع مشکل کم آبی باید هزینه کنند، لذا بهتر است این هزینه ها به صورت کمتر از هم اکنون برای تغییر شیوه و اصلاح الگوی مصرف هزینه شود.
تبدیل کشاورزی سنتی به صنعتی و مکانیزه، جایگزین شدن شیوه آبیاری قطره ای و تحت فشار به جای غرق آبی بهترین راه کنترل منابع آب است و قطعاً این مهم باید با حمایت همه جانبه دولت از کشاورز اتفاق بیفتد.
باید قبول کرد کشاورز آنقدر درآمد ندارد که بتواند شیوه مصرفش را با هزینه خودش تغییر دهد؛ لذا بهترین راهکار ورود همه جانبه دولت در این زمینه است. بهترین راهکار، ارائه یک برنامه مناسب ۵ یا ۱۰ ساله برای تبدیل کشاورزی به آبیاری تحت فشار قطره ای و تحویل آن به کشاورزان است.
مطمئناً هزینه این تغییر روش که از سوی دولت پرداخت شود بسیار بسیار کمتر از هزینه مقابله با بحران بی آبی چند سال آینده خواهد بود.
انتهای پیام/
