آنطور که سایت ریاست جمهوری منتشر کرده، روحانی گفته است: بعضی‌ها مثل اینکه بالا و پایین کردن فساد برایشان لذت بخش است. اگر دستگاهی وامی داده و آن پول شده بدهی معوق، نمی دانم بعضی از رسانه‌ها خوششان می‌آید که بدهی معوق را بگویند اختلاس که بعضی ها هم توجه دقیق به لغت و عبارتها نمی‌کنند. اگر فسادی است با آن مبارزه کنیم نه اینکه آن را بزرگ کنیم. نه اینکه طوری تبلیغ کنیم که به نظر برسد بعضی‌ها دارند فساد را در جامعه عادی سازی می‌کنند.
خبرگزاری دولتی ایرنا هم در این باره اینطور نوشته است: رئیس جمهوری تصریح کرد: برخی توجه دقیق به لغت و عبارتها ندارند، اگر فسادی است باید مبارزه کنیم نه اینکه بزرگ کنیم و طوری تبلیغ کنیم که عادی شود، برخی به دنبال عادی سازی فساد در جامعه هستند و باید حواسمان باشد.
روحانی افزود: کار بد را نباید شیوع داد، چرا که قرآن می گوید اگر فردی گناهی کرد یک گناه کرده و به دوست خود گفت دو گناه می شود و اگر به جمعی گفت ۱۰۰ گناه می شود و اگر در روزنامه گفت میلیونها گناه می شود و اگر کسی گناه کرده با خدای خود توبه کند و حق الناس را ادا؛ نه این که جار بکشیم و آن هم به دروغ اشاعه دهیم، پس نباید فساد را عادی سازی کنیم، این کشور اسلامی است.
* تغییر موضع
اظهارات امروز روحانی که خواستار جار نزدن مفاسد اقتصادی شده، با مواضع پیشین وی در دو سه سال اخیر خصوصا درباره مفاسد اقتصادی منتسب به دولت قبل، کاملا متفاوت است.
به عنوان نمونه، هفتم دی‌ماه ۱۳۹۲ روحانی به اسحاق جهانگیری دستور داد تا اقدامات لازم برای شناسایی و مجازات کسانی که با تبانی و سوء‌استفاده از امتیازات خاص، زمینه ویژه‌خواری و درآمدهای غیرموجه را فراهم کرده‌اند، در اولویت کار قرار گیرد. در نامه روحانی آمده بود: از آنجا که مبارزه با مفاسد اقتصادی، لازمه پیشرفت و عدالت است و دولت تدبیر و امید، برای خروج اقتصاد کشور از رکود و ایجاد رونق اقتصادی، تأمین امنیت برای فعالیت سالم اقتصادی را در اولویت کار خود قرار داده است، مقتضی است اقدامات لازم برای شناسایی و مجازات کسانی که با تبانی و سوء‌استفاده از امتیازات خاص، زمینه ویژه‌خواری و درآمدهای غیرموجه فراهم کرده‌اند در اولویت کار قرار گیرد. به ویژه ضروری است موارد سوء‌استفاده از شرایط تحریم مورد رسیدگی قرار گیرد و برای حراست از حقوق مردم و بیت‌المال اقدام فوری صورت پذیرد و گزارش مربوطه ظرف یک ماه به اینجانب ارائه گردد.
۱۴ بهمن ۱۳۹۲ گزارش اسحاق جهانگیری از آخرین نشست ستاد مبارزه با مفاسد اقتصادی، مبنی بر سوء استفاده های میلیاردی ویژه خواران از جمله ۳۰نفر به مبلغ ۱۰۰ هزار میلیارد تومان از بانک‌ها سبب صدور دستور روحانی در زمینه مبارزه قاطع با مفاسد اقتصادی شد.
در بخشی از نامه روحانی به جهانگیری آمده بود: از آنجا که عزم دولت تدبیر و امید بر بازگرداندن رشد اقتصادی و تأمین زمینه فعالیت سالم و پر نشاط مردم است و زمینه فساد و احساس تبعیض، بیشترین آسیب را به توسعه و پیشرفت اقتصادی و فرهنگی می‌رساند؛ لازم است با پیگیری جدی تصمیمات مذکور و همکاری همه دستگاه‌های اجرایی، زمینه‌های تولید و توزیع رانت در مقررات اقتصادی کشور برچیده شود و با همه متخلفین و سوءاستفاده‌کنندگان که برخی از آنها مورد شناسایی و رسیدگی قرار گرفته‌اند، بر خورد جدی و قانونی صورت گیرد.
۲۲ بهمن ۱۳۹۲ روحانی در مراسم ۲۲ بهمن خاطر نشان کرد: این دولت در فکر نظام اداری سالمتر و در پی مبارزه با فساد است، من از همه مردم درخواست می‌کنم دولت را در زمینه مبارزه با فساد یاری کنید. همه قوا باید دست به دست هم دهیم، دولت، مجلس و قوه قضائیه و همه مردم.
رییس جمهوری گفت: مگر می‌توان تحمل کرد که یک فرد، ۹ هزار میلیارد تومان پول این ملت را ببرد، کجا برده است. کجا مصرف شده است. چه کسانی اجازه داده‌اند، ما باید مواظب فساد باشیم. ما باید در برابر مفسدان ایستادگی کنیم. ملت ما نمی‌پذیرد که پول بیت‌المال در جیب مفسدان و افراد خاصی باشد. مبارزه با فساد، خواست این ملت بزرگ است.
روحانی: رسانه‌ها مفسدان را اعلام کنند
همچنین، ۱۷ اسفند ۱۳۹۲ روحانی در مراسم پایانی بیستمین جشنواره مطبوعات درباره مفاسد اقتصادی اینطور گفت: «تنها بحث محیط زیست یا یارانه نیست بلکه تمام مسایل اصلی امروز جامعه ما از جمله معضل فساد نیاز به حضور و فعالیت و اقدامات اساسی اصحاب رسانه دارد.»
روحانی با یادآوری اینکه معضل فساد، یک معضل بزرگ در جامعه است، گفت: «فسادی که تنها گوشه هایی از آن برای مردم بیان شده و گوشه های دیگر آن بعدا برای مردم بیان خواهد شد.»
رییس جمهوری با طرح این سوال چه کسی می تواند با این فساد مبارزه کند، گفت: «تنها قوه مجریه؟ تنها قوه قضاییه؟ بزرگترین قدرتی که می تواند به صحنه بیاید وبا فساد مبارزه کند، رسانه ها هستند. رسانه ها باید به صحنه بیایند . نام افراد مفسد و ویژه خوار نباید در جیب رییس دستگاه اجرایی کشور باشد. نام افراد مفسد و ویژه خوار باید بر سر زبان و بیان خبرنگاران ما قرار گیرد.»
روحانی افزود: «اگر رسانه ها و مطبوعات همه به صحنه بیایند، نه اینکه با مفسد می شود مبارزه کرد، بلکه می شود جلوی فساد را گرفت. رسانه ها باید هزینه ها را آنقدر بالا ببرند که کسی در مسیر فساد قرار نگیرد و هوس فساد به سرش نزند و راه آن، حضور فعال رسانه ها است.»
۲۹ مهر ۱۳۹۳ روحانی در هشتمین همایش ملی نخبگان جوان کشور اظهار داشت: باید با فساد برخورد شود و حتی این دولت نیز ممکن است مشکل داشته باشد و اگر فسادی و مشکلی وجود داشت، باید در کمال صراحت و بی‌دغدغه در هر سطحی که بود با آن مقابله کرد.
۱۷ آذرماه ۱۳۹۳ هم روحانی در همایش ملی ارتقای سلامت اداری و مبارزه با فساد، خواستار اطلاع‌رسانی به مردم درباره مفاسد شده بود: در جامعه ما متاسفانه فساد است و یک روزه تمام نمی‌شود، اما همه ما باید همه توانمان را بکار بگیریم که قدم به قدم فساد را کم بکنیم و کاهش بدهیم و این کاهش باید به گونه‌ای باشد که برای مردم ملموس باشد. مردم ببینند یک اراده جدی در سطح مسئولین بالا و میانی کشور، وجود دارد….
گاهی می‌شود یک پرونده مهم است و دارای اولویت است. اگر پرونده مهمی را زود به آن رسیدیم و مردم ما اطلاع پیدا کردند، این بازدارنده می‌شود. هدف ما این نیست که فردی را مجازات بکنیم، یک فردی را شلاق بزنیم، یک فردی را حد اعلا مجازات و جریمه کنیم، هدف ما که این نیست. هدف اصلی بازدارندگی است که دیگران بفهمند و دیگران بدانند که راه ناصواب پایانش کجا خواهد بود. اگر در یک کشوری قبح رشوه، دزدی و فساد از بین برود باید به خدا پناه برد…
ما باید در برابر فساد عقب‌نشینی کنیم؟ ما باید در برابر فساد اعلام کنیم که نمی‌توانیم؟ اینکه به معنای زیرپا گذاشتن بالاترین وظیفه یعنی امر به معروف و نهی از منکر است. این که به معنی از دست دادن نظام و انقلاب است. اگر قوای سه‌گانه هم به همین نسبت پافشاری کنند. همه مردم باید به صحنه بیایند، مردم باید بدانند اگر خودشان نایستند و فریاد نزنند و به صحنه نیایند خودشان فداکاری نکنند، موفقیت ما در حد لازم و کافی نخواهد بود. در امر مبارزه با فساد ما نظارت عامه می‌خواهیم…
همه باید به صحنه بیاییم. اول رییس جمهور، قوه مجریه، قوه مقننه، قوه قضائیه، همه قوا و بعد مردم، مردم همه به صحنه بیایند، نهادهای مدنی، روزنامه‌ها. تبلیغات دستگاه اجرایی و مسئولین به تنهایی نمی‌توانند، باید تمام سندیکاها، انجمن‌ها، احزاب و گروه‌ها، همه نقش خودشان را ایفا بکنند. تمام سازمان‌های مردم‌نهادی که این امر به آنها مربوط می‌شود به صحنه بیایند. همه روزنامه‌ها و سایت‌ها و صدا و سیما به صحنه بیایند. بدون رسانه و بدون مبارزه عمومی و بدون آمدن جامعه مدنی و بدون حضور مردم ما نمی‌توانیم به مقصد برسیم.
