۵ آبان سال ۹۳ شورای اقتصاد با درخواست وزارت راه و شهرسازی برای اختصاص ۲۲ میلیارد روپیه جهت خرید ریل از هند موافقت کرد. در آن روزها نرخ هر روپیه ۴۳۶ ریال (۴۳ تومان) بود که ۲۲ میلیارد روپیه معادل حدود ۱۰۰۰ میلیارد تومان بود.
در حال حاضر هر روپیه با رشد بیش از ۳۰درصدی به ۵۷۰ ریال (۵۷ تومان) افزایش یافته و به این ترتیب دولت باید حدود ۱۲۵۰ میلیارد تومان برای خرید ریل به هندی‌ها پرداخت کند. ساخت هر کیلومتر خط‌آهن تقریباً ۱۲۰ تن ریل می‌خواهد، به‌عبارت دیگر ساخت ۱۰۰۰ کیلومتر خط‌آهن نیازمند ۱۲۰هزار تن ریل است. نرخ کنونی هر تن ریل نیز بین ۱۰۰۰ تا ۱۳۰۰ دلار است که میانگین آن ۱۱۵۰ دلار خواهد بود.
از این رو با مبلغ مذکور حدود ۳۱۰۰ کیلومتر ریل هندی برای توسعه شبکه ریلی کشور، جایگزینی ریلهای فرسوده و افزایش ظرفیت شبکه حملونقل ریلی خریداری می‌شود.
در دولت کنونی وزارتخانه عریض و طویل راه و شهرسازی سالانه توانسته در خوشبینانه‌ترین حالت ممکن حدود ۳۰۰ کیلومتر خط‌آهن را بسازد. رزومه عملکردی این وزارتخانه گویای این واقعیت است که وزارت راه و شهرسازی برای حداقل ۱۰ سال آینده درخواست خرید ریل هندی را به شورای اقتصاد داده است.
این در حالی است که کارخانه ذوب‌آهن اصفهان به‌زودی تولید ریل پیشرفته UIC60 را آغاز می‌کند.
سخنگوی شرکت ذوب‌آهن با بیان اینکه کل نیاز ریل کشور سالانه حدود ۱۵۰هزار تن ریل است از انجام تست سرد ریل ایرانی تا پایان ماه جاری خبر داده و به تسنیم گفته است: از اول تیرماه ریل ایرانی تولید می‌شود.
کجباف با اشاره به اینکه از دو سال گذشته پروژه تولید ریل برای واگنهای پرسرعت (UIC60) در شرکت ذوب‌آهن کلید خورده است، افزود: در سالهای ۸۱ تا ۸۹ ذوب‌آهن ۳۰هزار تن ریل (U33) تولید کرد، اما متأسفانه به‌دلیل اینکه خریداری در بازار وجود نداشت این پروژه متوقف شد.
وی با تأکید بر اینکه پروژه جدید تولید ریل تحت استاندارد اروپایی آغاز شده است، اضافه کرد: تولید ریل کارخانه ذوب‌آهن براساس نیاز داخلی و خارجی انجام خواهد شد، البته کل نیاز ریل کشور به‌شرط تحقق تمام پروژه‌ها حدود ۱۵۰هزار تن در سال است که ذوب‌آهن امکان تأمین تمام آنها را دارد.
کجباف با اشاره به قرارداد کارخانه ذوب‌آهن با راهآهن گفت: برای فروش ریلهای تولیدی ذوب‌آهن به راهآهن با این شرکت در حال مذاکره هستیم و به‌محض تحقق نتیجه آن را اعلام می‌کنیم.
به گزارش تسنیم، طی ماه‌های اخیر برخی شرکتهای حملونقل ریلی مذاکره با اروپایی‌ها برای واردات واگنهای دست‌دوم را احیا کرده‌اند و مدیران ذی‌ربط نیز به این مسئله اذعان دارند و تا امروز اقدامی برای جلوگیری از آن انجام نداده‌اند. بین کشورهای اروپایی نیز سوئیس از جذابیت خاصی برای شرکتهای حملونقل ریلی ایرانی برخوردار است و گویا توانمندی‌های داخلی از سوی این شرکتها دیده نمی‌شود.
البته چندی پیش مدیرعامل شرکت حملونقل ریلی رجا بی‌پولی را عامل خرید واگنهای دست‌دوم اعلام کرده بود. از سوی دیگر در آستانه تولید ریلی ایرانی، وزارت راه و شهرسازی بحث واردات ریل هندی را با شدت بیشتری دنبال می‌کند و این مسئله در سال اقتصاد مقاومتی، اقدام و عمل تأسف‌بار است. وزارت راه و زیرمجموعه‌های آن می‌توانند نیاز یک سال خود را به ریل از طریق واردات تأمین کنند، نه نیاز ۱۰ سال آینده را.
انتهای پیام/تسنیم
