به گزارش نبض سحر، همایش هنر اسلامی با حضور هنرمندان، مسئولین و چهره های شاخص هنری در فرهنگسرای خرمدره برگزار شد.
حجت الاسلام متین نماینده ولی فقیه در سپاه انصارالمهدی زنجان(عج) گفت: هنر استعدادی است که در کودکی در ذات هنرمند است و نیاز به شکوفا شدن دارد، ولی هنر اسلامی هنری است که بر پایه و اساس دین و شریعت و ولایت باشد و هنرمند اسلامی کسی است که اولین مقصودش رضای الهی است.
وی گفت: هنر واقعی نزد مردان با ایمان و تقواست، هنرمندانی همچون شهید شهریاری، شهید آوینی و استاد سلحشور که نقطه مشترک این هنرمندان واقعی در اسلامی بودن آثار و کارهایشان است.
در این مراسم همچنین علیرضا حنیفی نویسنده،کارگردان و بازیگر تئاتر میهمان افتخاری برنامه که در این مراسم گفت: وجود هنرمندان نعمت است و آنها را تشویق به تمامی عرصه های هنر و ابداع و نوآوری کرد.
وی افزود: خلاقیت و هنر باید باهم در آمیزند تا یک اثر بدرخشد، اثر نویسندگی که خلاقانه باشد می تواند در تئاتر ها و نمایشنامه ها روح و جان گرفته بارها به اجرا در بیاید.
این نویسنده گفت: هرگاه نویسنده خود را در روایت ، ساخته های داستان ذهنش تصور کند و مفهوم مطلب را با جان دل درک کند و سپس آثارش را به قلم بیاورد، میتواند آثار ارزشمندی خلق کند.
در این مراسم همچنین برادر شهید شهریاری زندگی نامه برادرش را قرائت وخاطره ایی از وی گفت.
تهمت ریشه در حسد دارد و شخص حسود که یکی از بزرگ‌ترین صفت‌های رذیله را در اختیار دارد، به سبب آن، اقدام به غیبت و دورغ می‌نماید و در نهایت رو به تهمت و افترا می‌آورد. حضرت محمد(ص) می‌فرمایند: «مسلمان کسی است که مسلمانان از دست و زبان او در سلامت باشند.»(۳) لذا تهمت که گناهی است لسانی، علاوه بر اینکه آبروی شخص مؤمن را به خطر می‌اندازد، سیاهی و آتش درون شخص را بیرون می‌ریزد و افراد جامعه را بدان دچار می‌کند و از آنجا که تهمت از گناهان کبیره است، حضرات معصومین(ع) آن را بسیار سنگین شمرده‌اند. پیامبر اعظم(ص) در این باب می‌فرمایند: «…تهمت زدن به بی‌گناه از آسمان سنگین‌تر است.»(۴) و نیز در جایی دیگر صادق آل محمد(ع) می‌فرمایند: «بهتان بر بی‌گناه از کوه‌های بلند سنگین‌تر است.»(۵)
عظمت این گناه تا آنجا است که آدمی در محضر خداوند متعال باید پاسخگوی آتشی که بر پا کرده، باشد و در واقع، آتشی را که برای دیگران مهیا کرده، برای خود مهیا ببیند؛
استاد شهید مطهری درکتاب آشنایی با قرآن(ج ۴، ص ۵۲ و ۵۳) می نویسند:
پیغمبر اکرم صلی الله علیه وآله وسلم یک وقت در حضور اصحاب فرمودند:
«الا اخبرکم بِشَرِّ الناس، آیا به شما خبر ندهم که بدترین مردم کیست؟ گفتند: بلی یا رسول الله. فرمود: بدترین مردم آن کسی است که خیر خودش را از دیگران منع می کند و هر چه دارد تنها برای خودش می خواهد. آنهایی که حاضر بودند گمان کردند با این مقدمه دیگر بدتر از این افراد کسی نیست.سپس فرمود: آیا می خواهید به شما بگویم از این بدتر کیست؟ صنف دیگری را ذکر فرمود. اصحاب گفتند: خیال کردیم بدتر از این گروه دوم دیگر کسی نیست. بعد فرمود: آیا می خواهید از آن بدتر را به شما بگویم کیست؟ گفتند از این بدتر هم مگر هست؟ آنگاه صنف سوم را فرمود: بدتر از این افراد، مردمان بد زبان فحاش تهمت زن و آبروبرند. اینجا دیگر حضرت توقف کرد، یعنی بدتر از اینها دیگر وجود ندارد.