آب یکی از مهم ترین عوامل در ایجاد موجودات زمینی است. و لذا آب را مایه زندگی و حیات دانسته اند. با اینکه بیش از دو سوم ( ۷۱ درصد ) سطح زمین را آب اشغال کرده ، تنها ۵/۲ درصد از کل آب های موجود دنیا را آب شیرین تشکیل می دهد و از این میزان، سهم کشور ما از آب شیرین و قابل دسترس بسیار ناچیز است.
به گزارش نبض سحر، ایران در منطقه ای از جغرافیای زمین قرار گرفته که کمبود آب شیرین در آن به طور کامل محسوس است.
البته ایران از نعمت ریزشهای آسمانی بهره مند است، ولی مشکل آن جاست که بیش از نود درصد از آب برای کشاورزی به شکل غیراصولی استفاده می شود و بخش اعظم آن هدر می رود. این جاست که مساله مدیریت آب معنایی خاص می یابد.
آب، اولین و حیاتی ترین ماده مورد نیاز موجودات روی زمین است که نقشی اساسی در زندگی آنان ایفا می کند، چنان که خداوند، آن را مهم ترین عامل حیات و زندگی می داند و می فرماید: «همه چیز را از آب زنده ساختیم» یا «خداوند هر جنبنده ای را از آب بیافرید».
آب، این سرچشمه زندگی را خداوند به اندازه نیاز و کفاف موجودات زنده آفریده است، چنان که خود می فرماید: «ما همه چیز را به اندازه آفریدیم»
دانشمندان نیز برای کشف حیات در دیگر کرات ، پیش از هر چیز به جست وجوی آب می پردازند و بر این عقیده اند که هرجا آب باشد، احتمال حیات نیز ممکن خواهد بود. این ماده ارزشمند، نه تنها در ایجاد حیات و زندگی، بلکه در بقای آن نیز از هر ماده دیگر مهم تر است. به همین دلیل، چگونگی بهره برداری از این نعمت بزرگ الهی، بسیار مهم و مؤثر و پرهیز از اسراف و اتلاف آن، سرنوشت ساز و حیاتی است.
آب، مظهر پاکی و صفاست با صرفه جویی در مصرف آب برای نسلهای آینده هم آبی خواهد ماند.
در دین اسلام، اسراف امری ناپسند است چنان که پیامبر گرامی اسلام با یک لیوان آب وضو می ساخت. به همین دلیل، قرآن کریم، سیره عملی رسول اکرم (ص) را به عنوان الگویی نیکو برای مسلمانان معرفی کرده است و می فرماید: «رسول خدا برای شما اسوه خوب و نیکویی است.» پس چه نیکوست که ما مسلمانان الگویی چون پیامبر گرامی را برای خود برگزیده و درمورد مسائلی چون استفاده از آب که متعلق به همه مردم است، اسراف نکرده و نهایت صرفه جویی را بکنیم.
انتهای یادداشت
