امداد و نجات کیفی و کارآمد در حوادث رابطه مستقیم با امکانات و داشته‌های یک سازمان امدادی دارد. بدین معنا که امدادگر و نجاتگر باید از صفر تا صد ملزومات امدادی را در اختیار داشته باشند تا بتوانند در یک حادثه مخصوصا حوادث بزرگ نقش خود را درست و حرفه‌ای ایفا کنند.
معمولا در حوادث بزرگ مثل زلزله‌هایی با قدرت بالا که مردم گرفتار بی‌خانمانی و کمبود امکانات زیستی می‌شوند تمام نگاه‌ها به سمت هلال‌احمر می‌رود و توقعات کوچک و بزرگ هلال‌احمر را تحت فشار قرار می‌دهد. انتظار مردم حادثه دیده، نمایندگانی که صدای مردم در مجلس هستند، مسئولین کشور و… قابل احترام است اما باید به این پرسش پاسخ داد که آیا بین توقعات از هلال‌احمر و داشته‌های هلال‌احمر برابری عادلانه و منطقی وجود دارد؟
دولت هر سال بودجه‌ای به جمعیت هلال‌احمر اختصاص می‌دهد که پس از بحث و بررسی در کمیسیون تلفیق و صحن علنی مجلس بودجه این نهاد امدادرسان نهایی می‌شود. با توجه به شرایط کشور این بودجه بالا و پایین هایی دارد. مثلا بودجه جمعیت هلال‌احمر در سال ۹۳ ، یک هزار میلیارد تومان بود و تصور می‌شد این بودجه در سال ۹۴ افزایش یابد اما نه تنها این اتفاق نیفتاد بلکه به ۷۰۰ میلیارد تومان کاهش یافت. اما مسئله به اینجا ختم نمی‌شود و ابعاد دیگری دارد. به عنوان مثال، بودجه مصوب هلال‌احمر نیز مثل بسیاری از دستگاه‌ها نه یکجا و یک مرتبه بلکه در فصل‌های مختلف زمانی به حساب آن واریز می‌شود. حال بماند که هلال‌احمر همین بودجه قطره‌ای را نیز تماما در یک سال دریافت نمی‌کند و از سال های قبل نیز مطالبه دارد.
قسمت اعظم بودجه جمعیت هلال‌احمر صرف فعالیت‌های امداد و نجات و مقابله با بحران می‌شود که در حقیقت پیشانی و کانون حیاتی خدمات هلال‌احمر به حساب می‌آید. شاید بسیاری از مردم و مسئولین گمان می‌کنند بودجه امداد و نجات هلال احمر باید در همان زمان حادثه هزینه شود اما واقعیت چیز دیگری است.
به گفته کارشناسان سازمان امداد و نجات، انبارهای جمعیت هلال‌احمر باید همیشه ذخیره مناسبی از اقلام ۲۲گانه امدادی را داشته باشند.
بر اساس آنچه که نیاز مردم در هنگام حوادث بزرگ مثل زلزله اتفاق می افتد، چادر امدادی، موکت، پتو، ست ظروف تفلون، کلمن آب، گالن آب و نفت، آفتابه پلاستیکی، نایلون پوشش چادر، چراغ والور، چراغ فانوس، پودر لباسشویی، صابون، ست بهداشتی، کفش، البسه، برنج، روغن، قند و شکر، چای، حبوبات، کنسروجات و کنسرو تن ماهی اقلامی هستند که طبق استاندارد باید این اقلام به اندازه ۱۰ درصد جمعیت تهران و ۲ درصد جمعیت شهرستان در انبارهای امدادی هلال‌احمر همیشه ذخیره شده باشند. ناگفته پیداست که تهیه این اقلام غذایی و زیستی بودجه خود را می‌طلبد.
به علاوه، لازم است توجه مسئولین به بخش بسیار مهمی از نیازهای هلال‌احمر جلب شود. قیمت هر فروند بالگرد مدل میل – ۱۷ معادل ۱۵ میلیون دلار است. ضمن اینکه هر بالگرد با احتساب تعمیر، نگهداری، سوخت، حقوق نیروهای فنی و… یک میلیارد تومان هزینه سالانه دارد.
طبق آنچه که مسئولان سازمان امداد و نجات عنوان می کنند، اگر چه جمعیت هلال‌احمر اکنون ۱۷ فروند بالگرد دارد اما نیاز هلال احمر داشتن ۴۰ فروند بالگرد امداد هوایی است. حتی برخی استان‌ها نیاز به ۲ فروند بالگرد دارند. بالگردهای کوچکی که می‌توانند به عنوان آمبولانس هوایی استفاده شوند و در انتقال مجروحان جاده‌ای و اجرای مانورها قابلیت استفاده دارند و بالگردهای بزرگ که در انتقال حجم زیادی از مصدومان و حمل اقلام امدادی کاربرد دارند.
خرید تجهیزاتی نظیر خودروهای نجات، ساخت پایگاه‌های امدادونجات و انبارهای امدادی نیز بخش دیگری از نیازمندهای هلال‌احمر هستند که هر کدام اعتبار مالی و بودجه خاص خود را می‌خواهد. ضمن این که آموزش های عمومی و همگانی و مباحث پیشگیری نیز که بخشی از وظایف جمعیت هلال‌احمر هستند محتاج بودجه کلان هستند.
در هر صورت در مقابل ده ها حادثه بی‌رحم فقط یک هلال‌احمر داریم که در راه نجات جان مردم باید با دست پر وارد مبارزه با حوادث شود. البته با تقدیر از دولت و مجلس که همواره نگاه مثبت به جمعیت هلال‌احمر دارند باید گفت که این جمعیت در راه تحقق اهداف عالی خود نیاز به توجه بیشتر مخصوصا در بخش اعتبارات مالی و بودجه‌ای دارد تا بتواند از میدان مقابله با بحران‌های طبیعی سربلند و رو سفید بیرون آید.
مهر
