از برخی روایات اسلامی استفاده می شود که اسم مبارک امام حسن ـ علیه السلام ـ و امام حسین ـ علیه السلام ـ در تورات (کتاب مقدس یهودیان) «شبر» و «شبیر» و در انجیل (کتاب مقدس مسیحیان) «طاب» و «طیب» می باشند.(۱)
و در روایتی دیگر آمده است که نام پیامبر ـ صلی الله علیه و آله ـ و ائمه ـ علیهم السلام ـ در تورات به زبان عبرانی چنین بوده است: میذمیذ (مصطفی ـ صلی الله علیه و آله ـ) ایلیا (علی مرتضی ـ علیه السلام ـ) قیذور (حسن مجتبی ـ علیه السلام ـ) ایرییل (حسین شهید) مشفور (زین العابدین ـ علیه السلام ـ) مسهور (محمدباقر ـ علیه السلام ـ) مشموط (جعفر صادق ـ علیه السلام ـ) ذومرا (امام موسی کاظم ـ علیه السلام ـ) هذاد (علی بن موسی الرضا ـ علیه السلام ـ) تیمورا (محمدتقی ـ علیه السلام ـ) نسطور (علی النقی ـ علیه السلام ـ) نوقش (حسن عسگری ـ علیه السلام ـ) قدیمنا (حضرت مهدی ـ علیه السلام ـ)(۲)
همچنین در تورات نام مبارک حضرت زهرا ـ سلام الله علیها ـ «هلیون» بوده است.(۳)
لازم به ذکر است که در تورات و انجیل که فعلاً موجودند و در دسترس قرار دارند نام مبارک پیامبر اسلام و ائمه معصومین ـ علیهم السلام ـ ذکر نشده است و نامهایی که قبلاً ذکر شد در این کتب یافت نمی گردند.
علت شان اینست که تورات و انجیل موجود تورات و انجیل واقعی نیست و تحریفات زیادی در آنها صورت گرفته است چیزهای زیادی از آن کم شده و مطالبی به آنها اضافه گردیده اند. در باب ۳۶ سفر پیدایش تورات شرح وفات و دفن حضرت موسی بیان گردیده است و معلوم می شود که این مطالب پس از حضرت موسی ـ علیه السلام ـ به تورات اضافه شده است.
پس عدم ذکر نامهای مبارک ائمه ـ علیهم السلام ـ و حتی نام شخص پیامبر ـ صلی الله علیه و آله ـ در کتابهای فعلی یهودیان و مسیحیان دلیل بر عدم ذکر این نامها در کتب مقدس واقعی آنها نمی باشد. در انجیل برنابا نام حضرت پیامبر صریحاً ذکر شده(۴) و همین مطلب باعث شده که مسیحیان نسبت به این انجیل بی اعتنا باشد. و آن را جزء اناجیل رسمی محسوب نکنند.
از سوی دیگر قرآن می فرماید: «کسانی که کتاب های آسمانی به آنان داده ایم او (پیامبر) را همچون فرزندان خود می شناسند (گرچه) جمعی از آنان حق را آگاهانه کتمان می کنند.»(۵) از این آیه مبارکه استفاده می شود که اهل کتاب پیامبر اسلام را به خوبی می شناخته اند. و نام و نشان او را در کتابهای مذهبی خود خوانده اند. و صفات جسمی و روحی و ویژگیهای پیامبر ـ صلی الله علیه و آله ـ در کتب پیش به قدری زنده و روشن بوده است که ترسیمی کامل از او در اذهان کسانی که با آن کتب سر و کار داشته اند بوده است. بنابراین معلوم می شود که تورات و انجیلی که فعلاً در دسترس می باشند غیر از تورات و انجیل واقعی و حقیقی است. و از نظر ما مسلمانان این کتب موجود هیچگونه اعتبار و ارزشی ندارد.
در نتیجه: نامهای مبارک ائمه ـ علیهم السلام ـ و پیامبر خدا ـ صلی الله علیه و آله ـ و فاطمه زهرا ـ سلام الله علیها ـ در کتابهای مقدس که تورات و انجیل باشد بطور صریح ذکر شده و پیروان این دو دین براساس آنچه در تورات و انجیل راجع به پیامبر اسلام ـ صلی الله علیه و آله ـ و اوصیاء آن حضرت ذکر شده بود. کاملاً با اوصاف و ویژگی های پیامبر و ائمه ـ علیهم السلام ـ آگاهی داشته اند.
پی نوشت ها:
۱. ابن شهر آشوب، مناقب آل أبی طالب، ص ۱۶۶، نجف، مطبعه حیدریه، ۱۳۷۶ هـ ق.
۲. اعلمی، حسن، عیون الاخبار الرضا، ج ۲، ص ۱۴۷، بیروت، مؤسسه اعلمی، اول ۱۴۰۴.
۳. مفید، الاختصاص، ۳۷ قم، جامعه مدرسین بی تا.
۴. انجیل برنابا، ۲۹:۱۴.
۵. بقره، آیه ۱۴۶.
