تیم ملی وزنهبرداری ایران در بازیهای آسیایی ۲۰۱۴ اینچئون درمجموع عملکرد ناموفقی داشت و نتوانست طبق پیشبینیها عمل کند، چرا که قبل از اعزام تیم، مسئولان فدراسیون از هدف خود برای کسب ۲ مدال طلا در این بازیها خبر داده بودند تا به این ترتیب رکورد کسب بیشترین مدال طلا در بازیهای آسیایی پس از انقلاب اسلامی شکسته شود که این اتفاق رخ نداد و تیم ملی وزنهبرداری با تک مدال طلای بهداد سلیمی به کار خود در این رقابتها پایان داد تا طلسم ۴۰ ساله کسب بیش از یک طلا شکسته نشود.
البته اگر مربیان تیم کمی در انتخاب وزنه های رستمی دقت می کردند الان می توانستند از عملکرد خود دفاع کنند اما حسین رضازاده و بهمن زارع رئیس فدراسیون و سرمربی وزنه برداری هم اذعان دارند که انتظارها را برآورده نکردند تا اولین موضوعی که به ذهن متبادر می شود ماجرای اختلاف وزنه برداران المپیکی با کوروش باقری سرمربی سابق تیم ملی باشد و یکی از دلایل ناکامی ایران خروج باقری از کادرفنی تلقی شود.
تکرار جایگاه سومی
تیم ملی وزنه برداری کشورمان با کسب یک مدال طلا و یک نقره در اینچئون ۲۰۱۴، بار دیگر در جایگاه سوم رقابتهای وزنه برداری بازیهای آسیایی ایستاد. عنوانی که پس از بازیهای آسیایی تهران، همواره بهترین جایگاه برای وزنه برداری ایران در این بازیها به شماره می رود.
ما در ۱۹۷۸ حضور نداشتیم، در ۱۹۸۲ با تک مدال طلای علی پاکیزه جم چهارم شدیم، در ۱۹۸۶ با دو مدال برنز در جایگاه ششم قرار گرفتیم و در ۱۹۹۰ و ۱۹۹۴ هم اصلا مدالی کسب نکردیم. اما از سال ۱۹۹۸ تاکنون وزنه برداری ایران همواره در جایگاه سوم رقابتهای وزنه برداری بازیهای آسیایی قرار داشته است:
۱۹۹۸ بانکوک با یک طلا، ۲ نقره و ۲ برنز، بعد از چین و کره جنوبی
۲۰۰۲ بوسان با یک طلا، ۳ نقره و ۳ برنز، بعد از چین و قزاقستان
۲۰۰۶ دوحه با یک طلا، بعد از چین و قزاقستان
۲۰۱۰ گوانگژو با یک طلا، ۲ نقره و یک برنز، بعد از چین و کره شمالی
۲۰۱۴ اینچئون با یک طلا و یک نقره، بعد از چین و کره شمالی
به گزارش مشرق، تیم ملی وزنه برداری ایران در بازیهای آسیایی ۲۰۱۰ گوانگژو چین یک طلا توسط بهداد سلیمی، دو مدال نقره از سوی مرتضی رضاییان و اصغر ابراهیمی و یک مدال برنز از سوی سجاد انوشیروانی کسب کرده بود و این دوره با ۷ وزنه بردار به اینچئون رفت و در پایان با یک طلا و یک نقره به کار خود پایان داد.
مصدومیت بهادر مولایی و محمدرضا براری به ترتیب در دسته فوق سنگین و ۱۰۵ کیلوگرم هر چند دست مربیان را در پوست گردو گذاشت، اما ملی پوشان وزنه برداری به غیر از بهداد سلیمی که دومین مدال طلای بازیهای آسایی خود را کسب کرد، عملکردخوبی نداشتند و کیانوش رستمی هم روی مدال طلای او حساب ویژه ای باز شده بود به دلیل اشتباه کادر فنی، مدال طلا را تقدیم وزنه بردار چینی کرد. سایر ملی پوشان حتی نتوانستند رکوردهای شخصی خود را بزنند و در آستانه رقابت های قهرمانی جهان در سال ۲۰۱۴ قزاقستان باید از هم اکنون نگرانی زیادی در این رابطه داشته باشیم.
**در گزارش زیر نتایج وزنهبرداران در بازی های آسیایی اینچئون را به صورت انفرادی بررسی میکنیم:
*مجید عسکری (۵۶ کیلوگرم)
مجید عسکری با حدنصاب مجموع ۲۷۰ کیلوگرم، اگرچه یک کیلوگرم رکورد یک ضرب سبک وزن ایران را ارتقا بخشید اما در رقابت با دیگر مدعیان وزن ۵۶ کیلوگرم در جایگاه ششم بازیهای آسیایی ایستاد.
عسکری در حرکت یکضرب پس از مهار وزنه ۱۱۸، وزنه ۱۲۳ کیلویی را انداخت اما در آخرین فرصت خود با موفقیت وزنه ۱۲۴ کیلوگرمی را بالای سر برد. عسکری با مهار این وزنه بعد از ۳ سال، یک کیلوگرم رکورد بزرگسالان ایران را که در اختیار خودش بود ارتقا داد. در حرکت یکضرب دسته ۵۶ کیلوگرم کیم توان تاچ از ویتنام با حدنصاب ۱۳۴ کیلوگرم اول شد و یان چول اوم از کره شمالی با ۱۲۸ کیلوگرم در جایگاه دوم قرار گرفت.
عسکری در حرکت دوضرب دوبار در مهار وزنه ۱۴۶ کیلوگرم ناموفق عمل کرد، اما در سومین فرصت خود این وزنه را بالای سر برد و با حدنصاب مجموع ۲۷۰ کیلوگرم به کار خود پایان داد. عسکری با این رکورد در مجموع با ۱۸ کیلوگرم اختلاف نسبت به نفر سوم بازیهای آسیایی در جایگاه ششم ایستاد.
مدال طلای این وزن به یان چول اوم از کره شمالی رسید. قهرمان سال ۲۰۱۳ جهان و دارنده مدال طلای المپیک ۲۰۱۲ با حدنصاب مجموع ۲۹۸ کیلوگرم (۱۲۸ یکضرب، ۱۷۰ دوضرب) قهرمان شد. در این وزن کیم توان تاچ از ویتنام با رکورد مجموع ۲۹۴ کیلوگرم (۱۳۴ یکضرب، ۱۶۰ دوضرب) به مدال نقره رسید و جینگبیائو وو از چین که در کارنامه خود دو عنوان قهرمانی جهان در سالهای ۲۰۱۰ و ۲۰۱۱ و یک مدال نقره المپیک ۲۰۱۲ را دارد هم با رکورد مجموع ۲۸۸ کیلوگرم (۱۳۳ یکضرب، ۱۵۵ دوضرب) روی سکوی سوم ایستاد.
عسکری که تاپیش از حضور در بازیهای آسیایی در دسته ۶۲ کیلوگرم وزنه می زد بنا به تصمیم شخصی و تایید کادر فنی به دسته ۵۶ کیلوگرم آمد که با توجه به حضور وزنه برداران قدرتمندی از کشورهای چین و کره شمالی از همان ابتدا کار سختی را داشت.
او در رقابت های جهانی ۲۰۱۴ قزاقستان هم دراین دسته یان چول اوم (قهرمان جهان و المپیک)ازکره شمالی، کیم توان تاچ از ویتنام و جینگبیائو وو ازچین نایب قهرمان المپیک لندن،قهرمان رقابتهای جهانی سال ۲۰۱۰ و ۲۰۱۱ را پیش رو خواهد داشت.
حضور ضعیف و بحث برانگیز جابر بهروزی نفر پنجم رقابت های قهرمانی جهان در سال ۲۰۱۳ از همان ابتدا و در رکوردگیری ملی پوشان(۱۰ شهریور) در سالن وزنه برداری آزادی قابل پیش بینی بود چرا که او هیچ وزنه ای را نتوانست بالای سرببرد. از سوی دیگر مرتضی رضاییان دارنده مدال نقره بازیهای آسایی ۲۰۱۰ گوانگژو چین که به عنوان نفر رزرو بهروزی در اردوها حضور داشت در رکوردگیری تیم ملی با مجموع ۳۱۲ کیلوگرم عملکرد بهتری داشت و این سئوال مطرح است که چرا رضاییان باتجربه ای که می توانست حضور بهتری از بهروزی داشته باشد جایگزین وی نشد؟
بهروزی در نخستین حرکت یک ضرب بعد از آنکه نتوانست وزنه ۱۴۴ کیلوگرمی را بالای سر ببرد در حرکت دوم خود موفق به مهار این وزنه شد اما در حرکت سوم وزنه ۱۴۹ کیلوگرمی را انداخت.
اما بهروزی حضور ضعیف خود را در این رقابتها در حرکت دو ضرب تکمیل کرد به طوری که وقتی درحرکت اول خود نتوانست وزنه ۱۷۶ کیلوگرمی را بالای سرببرد در حرکت های دوم و سوم خود هم در بالا بردن وزنه ۱۸۱ کیلوگرمی ناکام ماند تا به طور کلی از دور رقابت ها حذفی بحث برانگیز داشته باشد. بهرزوی با مهار این وزنه می توانست مدال برنز دسته ۶۹ کیلوگرم را به دست بیاورد اما این مدال در نهایت به کرار محمد وزنه بردار ۱۹ ساله عراقیها رسید. وی در رقابت های لیگ درحرکت دوضرب وزنه ۱۸۰ کیلوگرمی را بالای سر برده بود. وی همچنین در رقابت های جهانی سال ۲۰۱۳ هم موفق به مهار وزنه ۱۸۳ کیلوگرمی شده بود.
مدال طلای این وزن هم نصیب کینگ فنگ لین از چین شد. قهرمان المپیک ۲۰۱۲ لندن با مهار وزنه ۱۸۴ کیلوگرم در همان اولین دفعه، به رکورد مجموع ۳۴۲ کیلوگرم رسید و با اختلاف وزن بالاتر از میونگ هیوک کیم از کره شمالی ایستاد. این وزنهبردار چینی در ادامه ۲ بار با انتخاب وزنه ۲۰۰ کیلویی به رکورد دنیا حمله کرد اما موفق به مهار این وزنه نشد.
جابربهروزی قهرمان باشگاههای آسیا درسال ۲۰۱۱،قهرمان رقابت های بزرگسالان آسیا در سال ۲۰۱۳ و قهرمان یونیورسیاد جهانی سال ۲۰۱۳ را در کارنامه دارد.
*کیانوش رستمی و رسول تقیان (۸۵ کیلوگرم)
رستمی در رقابت های دسته ۸۵ کیلوگرم بازیهای آسیایی پس از آنکه در حرکت اول یک ضرب نتوانست ۱۷۲ کیلوگرم را مهار کند در حرکت دوم موفق شد این وزنه را بالای سر ببرد. او در حرکت های بعد از مهار وزنه ۱۸۰ کیلوگرم بازماند. کیانوش در حرکت نخست دوضرب خود موفق به مهار وزنه ۲۰۸ کیلوگرمی شد و در حالی که همه طلای وی را با توجه به اختلافی که به وجود امده بود قطعی می دانستند وی برای جابجایی رکورد بازی های آسیایی روی تخته آمد، اما در حرکت دوم وزنه ۲۱۲ کیلوگرمی را انداخت و در حرکت سومش هم موفق به مهار وزنه ۲۱۲ نشد.
اما این پایان ماجرا نبود و تراژدی ایران در این لحظه آغاز شد؛ وزنه بردارچینی در حالی که در اولین حرکت دو ضرب خود ابتدا وزنه ۲۰۵ کیلوگرمی را بالای سر برده بود و در حرکت دوم هم وزنه ۲۱۱ کیلوگرمی را نتوانسته بود بالای سر ببرد در حرکت سوم و در میان تعجب همگان به وزنه ۲۱۸ کیلوگرمی که با رکورد دنیا برابری می کند حمله کرد و با بالای سر بردن این وزنه در مجموع یک کیلوگرم بیشتر از رستمی بیشتر زد و طلای این رقابت ها را کسب کرد تا آه از نهاد رستمی و کادر سرپرستی و فنی ایران بلند شود. شاید اگر کمی درایت به خرج می دادند و در حرکت دوم رستمی وزنه ۲۱۰ را انتخاب می کرد طلا از کف نمی رفت.
رسول تقیان هم که برای اولین بار در دسته ۸۵ کیلوگرم در یک مسابقه رسمی شرکت می کرد در حرکت اول و دوم یک ضرب وزنه های ۱۶۰ و ۱۶۵ کیلوگرم را بالای سر برد اما در مهار وزنه ۱۶۸ کیلوگرمی ناکام ماند. وی در حرکت دو ضرب خود وزنه های ۲۰۲ و ۲۱۱ کیلوگرم را مهار کرد تا با رکورد ۳۷۶ کیلوگرم به کار خود پایان دهد. وزنه بردار اصفهانی تیم ملی در این دسته، تا آخرین لحظات مدال برنزش مسجل شده بود اما با رکوردی که چینی از خود برجای گذاشت با رکورد ۳۶۸ کیلوگرم عنوان چهارمی را کسب کرد.
*نواب نصیرشلال (۱۰۵کیلوگرم)
نواب نصیرشلال دارنده مدال نقره بازیهای المپیک ۲۰۱۲ لندن، همچون رکوردگیری ملی پوشان دور از انتظار ظاهر شد و به نوعی می توان او را یکی از ناکامان بزرگ وزنهبرداری در بازیهای آسیایی اینچئون دانست. نصیرشلال در حرکات یکضرب خود ابتدا وزنههای ۱۷۶و ۱۸۱ کیلوگرم را بالای سر برد اما در حرکت سوم خود نتوانست وزنه ۱۸۴ کیلوگرمی را بالای سر ببرد.
نواب حرکات دوضرب خود را با وزنه ۲۱۷ کیلوگرمی آغاز کرد اما نتوانست آن را بالای سر ببرد و کادرفنی در حرکت دوم او وزنه را ۲ کیلوگرم افزایش دادند که نصیرشلال مجدداً در بالای سربردن وزنه ناکام ماند و در حرکت سوم هم نتوانست موفق باشد تا یکی از وزنه بردارانی که از ابتدا کادر فنی امید فراوانی به وی داشتند حذف تلخی از دور رقابت ها داشته باشد. وزنه بردار چینی در این دسته اول شد.
*بهداد سلیمی و بهادر مولایی (۱۰۵+ کیلوگرم)
به گزارش مشرق، همان طور که همگان دستههای سبک تر را متعلق به چینیها و کرهشمالی می دانند، مدال طلای سنگین وزن وزنه برداری را باید متعلق به ایران دانست جایی که بهداد سلیمی همانند همیشه مدال طلایی را برایمان گرفت که در آن حرص و جوش کمتری خوردیم و بدون چون و چرا مدال طلای فوق سنگین را به گردن آویخت. شیرینی این مدال با شکستن ۳ رکورد دوچندان شد.
بهداد در رقابت های دسته فوق سنگین بازیهای آسیایی در حرکات یک ضرب ابتدا وزنه ۲۰۰ کیلوگرم را جابه جا کرد و در حرکت دوم هم وزنه ۲۱۰ کیلوگرم را بالای سربرد که رکورد بازیهای آسیایی را ۵ کیلوگرم ارتقا داد. وی در حرکت سوم خود به وزنه ۲۱۵ کیلوگرمی و برای شکستن رکورد جهان که متعلق به خودش است حمله کرد اما نتوانست این وزنه را بالای سر ببرد. سلیمی در جریان رکوردگیری تیم ملی که یک ماه پیش به صورت غیر رسمی در سالن وزنه برداری آزادی برگزار شد موفق شده بود این وزنه را بالای سر ببرد.
سلیمی در حرکات دو ضرب خود ابتدا وزنه ۲۴۱ کیلوگرم را بالای سر برد، قهرمان جهان و المپیک در حرکت دوم خود وزنه ۲۵۰ کیلوگرمی را بالای سر برد و با مجموع ۴۶۵ کیلوگرم ضمن بهبود بخشیدن به رکورد دو ضرب و مجموع بازی های آسیایی مدال طلای این دسته را کسب کرد. بهداد در ادامه رقابت ها از زدن وزنه در حرکت سوم حرکات دو ضرب خود انصراف داد. سلیمی رکورد حرکت دو ضرب و مجموع بازی های آسیایی را که به ترتیب با ۲۴۰ و ۴۴۰ کیلوگرم مربوط به حسین رضازاده در سال ۲۰۰۲ بود ، ۱۰ و ۱۵ کیلوگرم بهبود بخشید.
بهادر مولایی دیگر نماینده ایران در این وزن در بلندکردن وزنه های ۱۷۰ و ۱۷۷ کیلوگرم خیلی خوب عمل کرد اما در حرکت سوم نتوانست وزنه ۱۸۳ کیلوگرمی را بالای سر ببرد. وی در حرکات دو ضرب هم وزنه ۲۱۰ کیلوگرمی را در ابتدا انتخاب کرده بود که به دلیل تشدید آسیب دیدگی پا از ادامه رقابت ها انصراف داد. مولایی در جریان رکوردگیری تیم ملی بعد از آن که نتوانست وزنه ۲۶۰ کیلوگرم را بلند کند از ناحیه رباط صلیبی پا به شدت آسیب دیده بود.
به گزارش مشرق، پرونده بازیهای آسیایی با همه تلخی ها و شیرینی هایی که برای ورزش ایران داشت بسته شد. بدون شک اگر وزنهبردار ۲۰ ساله چینی ها در آخرین حرکت خود در دسته ۸۵ کیلوگرم آن وزنه خارق العاده را نمی زد و البته کمی دوراندیشی کادرفنی بود، الان همین تیم ملی وزنه برداری، با کسب دو نشان طلا تاریخساز می شد. وزنه ای که تائو تیان زیر آن رفت، ۱۶ سال، دست نیافتنی بود. پولادمردان حالا فقط به حضور در رقابتهای جهانی قزاقستان فکر میکنند تا بتوانند امتیازات لازم را برای کسب هر ۶ سهمیه کامل المپیک ۲۰۱۶ به دست بیاورند، اما با این نتایج نگرانی علاقه مندان به وزنه برداری برای عدم نتیجه گیری مضاعف شده و شاید بیراه نباشد اگر بگوئیم تا سال ها باید خواب یک نسل طلایی را ببینیم.
مشرق