بدان که خداوند متعال بندگان خود را به فرمانى لطیف تر از صلوات فرستادن بر پیامبر (ص) فرمان نداده است و آن فرمان خدا در آیه پنجاه و ششم سوره سى و سوم (احزاب) است که در آن چنین فرموده است «همانا خداوند و فرشتگانش بر پیامبر درود مى فرستند. اى کسانى که ایمان آورده اید شما هم بر او درود فرستید و با تعظیم بر او سلام گویید.»
یعنى با توجه به نیاز شدید شما به شفاعت پیامبر (ص) و وساطت آن حضرت براى شما نزد خداوند. و بدین ترتیب درود فرستادن بر پیامبر (ص) را واجب فرموده است، همان گونه که گواهى دادن و اقرار به پیامبرى آن حضرت را واجب فرموده است.
وانگهى خداوند به ما فرمان داده است بر پیامبر (ص) درود فرستیم و خودش هم درود مى فرستد و این پرداخت اندکى از حقوق پیامبرى و پدرى آن حضرت است و شایسته و سزاوار است که بر پیامبر و آل ایشان درود و صلوات فرستاده شود، زیرا پیامبر (ص) فرموده اند:
اى على! من و تو دو پدر این امتیم و از حقوق پدران و مادران است که همواره بر ایشان رحمت و درود بفرستیم تا بدین ترتیب حقوق ایشان را پرداخته باشیم.
منظور از درود فرستادن خداوند بر پیامبر (ص) کراماتى است که نسبت به ایشان مبذول مى دارد و بر تفضیل و بلندى مراتب او مى افزاید و گرامی داشته اى دیگر و منظور از درود فرستادن فرشتگان و مؤمنان بر آن حضرت درخواست ایشان از محضر خداوند است که بر آن علو درجه و کرامتها بیفزاید.
امام رضا (ع) فرموده است:
هر کس توانایى به چیزى نداشته باشد که گناهانش را بپوشاند، درود و صلوات بر محمد و آل محمد بفرستد که گناهانش را از میان مى برد و فرموده است درود فرستادن بر محمد و آل او، در پیشگاه خداوند معادل با تسبیح و تهلیل و تکبیر (سبحان اللَّه، لا اله الا اللَّه و اللَّه اکبر) گفتن است.
رسول خدا (ص) فرموده اند: در خواب مردى از امت خود را بر پل صراط دیدم که سخت افتان و خیزان بود. گاه آویخته مى شد و گامى به جلو بر م ىداشت و گاهى به عقب مى رفت. در این هنگام صلوات فرستادن او بر من آمد و او را استوار داشت تا از پل صراط بگذرد.
پیامبر (ص) فرموده اند: براى خداوند فرشتگانى است که در زمین مى گردند و سلام هاى امت مرا به من ابلاغ مى کنند و فرموده اند:
هر کس بگوید خداى بر محمد و آل او درود فرستد، خداوند خطاب به او مى فرماید:
«درود خداوند بر تو باد!» بنابراین این کار را بسیار انجام دهد.
معاویه بن عمار مى گوید: در حضور امام صادق (ع) نام یکى از پیامبران را بردم و بر او درود فرستادم، فرمود: هر گاه نام یکى از پیامبران برده مى شود، نخست بر محمد (ص) درود فرست و سپس بر آن پیامبر و دیگر پیامبران.
کعب بن عجره مى گوید: پیامبر (ص) روزى پیش ما آمدند. گفتیم: اى رسول خدا سلام و درود فرستادن بر شما چگونه است؟ فرمودند: بگویید «اللهم صل على محمد و آل محمد کما صلیت على ابراهیم و آل ابراهیم انک حمید مجید و بارک على محمد و آل محمد کما بارکت على ابراهیم و آل ابراهیم انک حمید مجید.»
پیامبر فرموده اند: هیچ آدمى زایده یى بر من درود از صمیم دل و براستى نمى فرستد، مگر اینکه خداى عز و جل بر او ده درود مى فرستد و بر او ده درجه مى افزاید و براى او ده حسنه مى نویسد و ده خطا از او محو مى فرماید.
و فرموده اند: هر کس بگوید «درود خداوند بر محمد و آل محمد» خداوند به او مزد هفتاد و دو شهید ارزانى مى دارد و از گناهانش همچون روزى که از مادر متولد شده است بیرون مى آید.
امیر المؤمنین على (ع) فرموده است، هر گاه نیازى دارى که دعا کنى نخست بر پیامبر و خاندانش درود فرست و سپس حاجت خود را از خدا بخواه که خداوند کریمتر از آن است که چون از او دو حاجت بخواهند فقط یکى را برآورد.
امام باقر (ع) فرموده است چون نماز عصر روز جمعه را بگزارى، بگو «پروردگارا بر محمد و آل محمد که اوصیاى پسندیده اند به بهترین درودهاى خود درود فرست و برترین برکات خود را به آنان ارزانى فرماى و سلام بر ایشان و بر ارواح و پیکرهاى ایشان و رحمت خدا و برکاتش بر ایشان باد» که هر کس پس از نماز عصر جمعه این کلمات را بگوید، خداوند براى او صد هزار حسنه مى نویسد و صد هزار خطا را از او محو مى کند و صد هزار نیاز او را برمى آورد و صد هزار درجه بر علو مرتبه اش مى افزاید.
پیامبر (ص) فرموده اند: هر کس بر من درود فرستد و بر آل من درود نفرستد، بوى بهشت را استشمام نخواهد کرد و همانا بوى خوش بهشت از فاصله پانصد سال راه استشمام مى شود.
امام صادق (ع) مى فرماید، پیامبر (ص) روزى به على (ع) فرمودند: آیا به تو مژده دهم، گفت آرى پدر و مادرم فداى تو باد که همواره مژده دهنده به خیر هستى، فرمود:
هم اکنون جبریل، خبر عجیبى را براى من آورد. على (ع) پرسید: چه چیزى را به تو خبر داد؟ فرمود: جبریل به من گفت هر گاه مردى از امت من بر من سلام فرستد و در پى آن به خاندان من هم سلام و درود فرستد، درهاى آسمان براى او گشوده مى شود و فرشتگان خدا بر او هفتاد درود مى فرستند و با آنکه گنه کار و خطا کار باشد گناهانش همچون برگ درختان فرو مى ریزد و حق تعالى به او پاسخ پسندیده مى فرماید سپس به فرشتگان مى گوید شما بر او هفتاد درود فرستادید و من بر او هفتصد درود مى فرستم و هر گاه بر من صلوات و درود فرستد و بر خاندان من سلام نفرستد میان او و آسمان هفتاد حجاب کشیده مى شود و خدایش پاسخ نمى دهد و مى فرماید اى فرشتگان من! دعاى او را بر آسمان بالا میاورید مگر اینکه در درود فرستادن، خاندان را هم به پیامبر ملحق کند و دعا همواره در حجاب است تا آنکه در درود فرستادن خاندان مرا به من ملحق کنند.
پیامبر فرموده اند: هر کس نام مرا پیش او ببرند و بر من درود نفرستد، وارد آتش مى شود و خداى متعال او را از خود دور مى کند.
پی نوشت:روضه الواعظین / ترجمه مهدوى دامغانى، ص۵۱۵.
