طبق روزهای گذشته بیشتر رسانه ها محور اصلی خود را به موضوعات اقتصادی اختصاص دادند.
به گزارش نبض سحر به نقل از شبکه اطلاع رسانی دانا، طبق روزهای گذشته بیشتر رسانه ها محور اصلی خود را به موضوعات اقتصادی اختصاص دادند.
افت دور از انتظار “شاخص”
روزنامه شرق: همواره بحث تسهیل فضای کسب‌وکار و شاخص‌های کلان اقتصاد ارتباط مستقیم و گسترده‌ای با بازار سرمایه دارد. بر همین اساس نیز بورس را پیشخوان اقتصاد دولتها می‌دانند. وقتی سطح قیمت‌ها و تورم تا حدی مهار و بازار از بی‌نظمی خارج شده است افت شاخص‌ها دور از انتظار به نظر می‌رسد. حتی علاوه بر تثبیت نسبی شرایط اقتصادی، روابط بین‌الملل نیز از فضایی مثبت‌تر برخوردار شده و امید به سرمایهگذاری و رشد تولید شکل گرفته است. از این‌رو گمان می‌رود از یک خلأ تصمیم‌گیری در رنج باشیم. دولت به بهای بهبود بازار پول، بازار سرمایه را متضرر می‌کند. وقتی دولت شرایط را برای افزایش نرخ سود بانکی فراهم می‌کند و افزایش سود اوراق را تصویب می‌کند، باید منتظر بیرون‌رفتن سرمایه‌ها از بورس باشیم. در چنین شرایطی ورود دولت به بازار سرمایه و تدوین برنامه‌های حمایتی برای آینده اقتصاد کشور از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.
دولت اعتدال و وصیت ریچارد فرای
روزنامه مردم سالاری: تاجیکستان، کشور همزبان ما اعلام آمادگی کرده تا پیکر این ایرانشناس بزرگ را که خدمات زیادی به فرهنگ کشورهای فارسی زبان ارائه داده، بپذیرد و اینها تبعات برخورد غیرفرهنگی با مقولاتی فرهنگی است که انتظار می‌رود در مورد آن با تامل و تدبر بیشتری برخورد شود. از دیگران که به جاسوس خواندن دیگران عادت کردهاند انتظاری نیست، اما از دولت اعتدالگرا که داعیه بازگرداندن اعتبار ایران و ایرانی را در عرصه‌های بین‌المللی دارد انتظار این است که در مورد این موضوع با جدیت بیشتری وارد شده و زمینه عمل به وصیت ریچارد فرای و مقابله با هر‌گونه هجمه به آرامگاه آرتور پوپ در اصفهان را که بازتاب بسیار زشتی در جهان پیدا کرده فراهم سازند تا اگر کسانی خدمتی به فرهنگ ایرانی نمی‌کنند لااقل اجازه پیدا نکنند تا دیگران را از خدمت به فرهنگ و تمدن ایرانی فراری دهند.
گسترش مناسبات اقتصادی ، کلید مدیریت فضای دیپلماسی
روزنامه جمهوری اسلامی: ایران می‌تواند و باید با حفظ و گسترش روابط تجاری و اقتصادی خود با برخی کشورها، همواره این پیام را برای غربی‌ها داشته باشد که ناگزیر از پذیرش تمامی شرایط و خواسته‌های آنان برای برقراری مناسبات اقتصادی نیست و جایگزین‌های بالقوه و بالفعلی در چشم اندازهای کوتاه و بلند مدت تجارت ایران وجود دارند که می‌توانند نقش شرکای غربی ایران را در مناسبات اقتصادی بازی کنند. روسیه، چین، هند و حتی دیگر اعضای بلوک کشورهای درحال توسعه مانند برزیل، مالزی و… می‌توانند از جمله این جایگزین‌ها باشند چنانکه در سال‌های اخیر و در اوج تحریم‌های غرب علیه جمهوری اسلامی این چنین مناسباتی متناسب با شرایط روز برقرار شده بود و همچنان نیز ادامه دارد.
تأملی بر ارتباط با نهادهای بین المللی اقتصاد
روزنامه خراسان: وابستگی به بسیاری از زیر ساخت های بین المللی مجرای هماهنگی با بسیاری از برنامه های اقتصادی بین المللی است که می تواند به راحتی در مواقع لزوم ابزار مورد نیاز غرب را برای فشار بر کشورها ایجاد کند و برای دستیابی به اهداف سیاسی مورد استفاده قرار گیرد. برای مثال شبکه سوئیفت یکی از این زیرساخت ها است که در سیستم بانکی کشور مورد استفاده قرار می گرفت. این شبکه ارایه دهنده خدمات اطلاعاتی بانکی بوده و در کشور بلژیک مستقر است ولی وابستگی به آن در سیستم بانکی تا آن جا پیش رفت که اطلاعات تبادلات مالی داخلی نیز توسط این شبکه جابه جا می شد. به دلیل وابستگی های ایجاد شده و در پس تحریم ها، شبکه سوئیفت خدمات خود را به بانک های ایرانی قطع کرد و موجب ایجاد اختلال در فعالیت بانکی کشور شد.
کابل در آستانه تحولات مهم
روزنامه کیهان: انتخابات ۱۶ فروردین ۹۳ در حالی برگزار شده که هنوز تکلیف قرارداد امنیتی میان کابل و واشنگتن مشخص نشده است. البته براساس آنچه مشاهده می‌شود زمان برگزاری دور دوم انتخابات ریاست جمهوری افغانستان در اواخر اردیبهشت یا اوایل خرداد خواهد بود و استقرار دولت جدید تا مرداد ماه به درازا کشیده می‌شود با این وصف زمان بسیار کوتاهی برای تعیین تکلیف حضور نظامیان آمریکایی در افغانستان باقی می‌ماند در این میان چند اتفاق ممکن است بیفتد؛ اتفاق اول: حامد کرزای که تاکنون از امضای این توافقنامه اجتناب کرده و توقع داشته به عنوان قهرمان ملی آراء را به سمت کاندیدای خود جلب نماید، با شکست در انتخابات، این توافقنامه را امضاء کند. این احتمال بسیار بعید است چرا که کرزای به دلیل سماجت آمریکایی‌ها در حمایت از «اشرف غنی» از واشنگتن دلگیر است و امضای توافقنامه موقعیت او را در افغانستان از این هم ضعیف‌تر می‌کند؛ اتفاق دوم: آمریکایی‌ها به بهانه شرایط گذار در سیستم اجرایی افغانستان، حضور نظامیان خود را برای شش ماه تمدید نمایند و سپس با دولت جدید وارد مذاکره شوند. این احتمال نسبتا قوی است چرا که از یک سو آمریکایی‌ها تمایل جدی دارند تا بخشی از نیروهای خود را- بین ۱۲ تا ۱۸ هزار نفر- در این کشور برای سالیان نامعلومی نگه دارند و از سوی دیگر توافق با رئیس جمهور جدید را – چه اشرف غنی باشد و چه عبدالله- ممکن می‌دانند؛ اتفاق سوم این است که با پیروزی عبدالله، آمریکایی‌ها فقط به بخشی از خواسته خود شامل حضور در پادگان‌ها دست یافته و از مداخله در شهرها منع شوند؛ اتفاق چهارم این است که آمریکایی‌ها ماندن خود را به کسب امتیاز کاپیتولاسیون مشروط کرده و با پافشاری بر آن، شرایط فعلی- عدم توافق- را ادامه داده و پس از یک تصویب تمدید شش ماهه ناچار به خروج نسبتا کامل از افغانستان شوند. این هم یک احتمال قوی است و از مردم مسلمان افغانستان هم با توجه به روحیه ظلم‌ستیزی و دین‌گرایی چنین انتظاری وجود دارد.
عذرخواهی می‌کنیم پس هستیم
روزنامه سیاست روز: اصلاح‌طلبان نمی‌توانند تفکر خود را برای غلبه بر افکار عمومی حاکم سازند چون جایگاه اجتماعی و اعتماد عمومی جامعه را از دست داده‌اند. راه برون‌رفت از چنین وضعیتی همراه و همگام شدن با واقعیاتی است که در جریان است. مقاومت نه وادادگی. این که به دولت توصیه شود حتی از معرفی نماینده جمهوری اسلامی ایران به سازمان ملل به خاطر مخالفت آمریکا اصرالر نکند و کوتاه بیاید، مقاومت در برابر زیاده‌خواهی و زورگویی‌های آمریکا نیست، وادادگی سیاسی است.
مانع بی‌اعتمادی مردم شوید
روزنامه وطن امروز: دولت در موضوع سیاست خارجی معتقد به جلب اعتماد دنیاست. سیاست اعتماد‌سازی با شدت از سوی دولت دنبال می‌شود اما یک سخن دوستانه و خیرخواهانه با دولت وجود دارد. دولت بهتر است موضوع اعتماد‌سازی را در درون کشور و نسبت به مردم نیز در دستور کار قرار دهد. خدای‌ناکرده تیم مذاکره‌کننده در مظان اتهام دروغگویی نیست اما روایت آنها از مذاکرات کمی مخدوش شده است. اعتماد عمومی به دولت و تیم مذاکره‌کننده یک امتیاز و سرمایه بزرگ است. دولت باید نسبت به تحکیم و تقویت این اعتماد بکوشد و مانع بی‌اعتمادی شود. قاعدتا مردم باید نسبت به کسانی که می‌خواهند از حقوق هستهای آنها دفاع کنند؛ اعتماد داشته باشند.
جامعه تاب یک گام به پس را ندارد
روزنامه ابتکار: گزارش اخیر بانک مرکزی (در اواخر سال ۹۲) حکایتِ جالبی از قصه ی سیب زمینی به دست می‌دهد: افزایشِ قیمتِ ۶-۱۹۵ درصدی این محصول در یک سال! گویی سیب زمینی به ملاکِ سنجشِ دولِ مابعدِ اصلاحات بدل شده تا پتانسیلِ مدیریتِ اقتصادی آنها را به محکِ تجربه بسپارد یا برملا کند! شاید بتوان گفت در این دولتها سیب زمینی (با ادبیات ژیژک) جلوه ی حقیقتی مستقل از حقیقتِ تحت اللفظی خودش یافته است! در ذیلِ صدارتِ دولتِ اعتدال (به رغمِ ماترکِ دولتِ پیشین) با کمیاب شدنِ سیب زمینی، سخن از «افزایش قیمت حدود ۲۰۷ درصدی» آن «نسبت به سال گذشته» می‌رود! ملّتِ ایران از دولتِ تدبیر (حتّا با فرضِ راست و درستی نیت و هدفِ دولتِ پیشین)، انتظار تمایز با سلفِ خود را در هر سه ساحتِ نیت، اجرا و هدف دارد. وانگهی، حتّا بیش و پیش از نیت، هدف و ریشه‌های سیاسی، مردم به رویکردها، توانِ مدیریتی و میوه‌های دولت می‌نگرند. تفاوتِ ژنرال‌ها و سربازها (ی ادعایی) در اینجا روشن می‌شود. به حتم رویکردهای مشابه نه تنها می‌تواند نیت را در منظرِ عوام مخدوش کند و هدف را از دیدِ خواص زیر سؤال بَرد، بلکه می‌تواند از ضریبِ مشروعیتِ دولت نیز بکاهد. به حکمِ تجربه می‌توان ادعا کرد آنجا که پای معیشتِ ملّت به میان آید در تصمیمِ نهایی اکثریت، «فیلترشکم» کمتر به کار خواهد آمد!
یارانه‌ها و سنجش محبوبیت روحانی
روزنامه آرمان: مردمی هم هستند که تحت‌تاثیر حامیان دولت قبل گمان میکنند این یارانه‌ها قسمتی از پول نفت بوده و اگر آن را از دولت نگیرند، روحانی آن را به دوستان، آشنایان و نزدیکان خود هدیه می‌دهد. اگر آقای روحانی میان این قشر رای یا طرفداری داشته باشد، این آرا در انتخابات بعدی ریزش خواهد کرد و این هزینه شجاعت ایشان در جراحی وضع نامناسب اقتصاد خواهد بود اما در مقابل با این کار به قسمتی از نخبگان و افراد فرهیخته که در انتخابات رای ندادند یا کاندیدای دیگری را به آقای روحانی ترجیح داده بودند، ثابت خواهد کرد روحانی فردی پوپولیست نیست و حاضر نیست به قیمت محبوبیت و چند رای بیشتر ضربه‌ای به اقتصاد وارد کند و این افراد به خاطر اعتمادی که به صداقت رئیس‌جمهور جدید دارند از حامیان جدید رئیس‌جمهور خواهند شد.
اصلاح‌طلبان یاریگر دولت
روزنامه اعتماد: جریان اصلاح‌طلبی مهم‌ترین جریان سیاسی کشور به رهبری سید محمد خاتمی است که نقش مهمی در پیروزی دکتر روحانی در انتخابات یازدهمین دوره ریاست جمهوری داشته است. در حالی که روابط بین‌المللی دولت بسیار عملکرد خوبی داشته اما پرداخت مستقیم یارانه‌ها نیز به دلیل کاهش ارزش پول ملی، وضعیت را پیچیده‌تر کرده است. تاکید نگارنده به عنوان یکی از دوستان دولت آقای روحانی اصلاح رابطه ایران با جامعه جهانی است که البته هدف‌گیری دولت نیز صحیح بوده است. بدون اصلاح این رابطه محال است که بتوانیم در برنامه‌های اقتصادی موفق باشیم. ما در بخش نفت و گاز و پتروشیمی نیازمند سرمایهگذاری هستیم، انتقال پتروشیمی نیازمند بهبود رابطه با جهان است. اگر آن بخش را به صورت راهبردی حل نکنیم حتی کاهش شدید پرداخت یارانه‌ها نیز مشکلات را حل نخواهد کرد.
جبهه مخالفان تنش‌زدایی در ایران و غرب
روزنامه ایران: با ورود مذاکرات هستهای به مرحله جدید، موضوع مناسبات ایران و امریکا دوباره در محور مناقشه جناحهای سیاسی قرار گرفته است. در حالی که تیم دیپلماتهای ایرانی موضعگیری خویش در قبال امریکا را با عیار رفتار عملی کاخ سفید تنظیم میکنند، جناح رقیب دولت روحانی در داخل مواضع خویش را با نگاه به اظهارنظر گروههای تندرو امریکا بویژه سناتورها و لابیهای ضد ایرانی پیش میبرند و بر این اساس به چیزی جز ادامه وضعیت هشت سال گذشته راضی نیستند. در ایران وضعیت به این صورت است که در حوزه رسمی، دیپلماتهای روحانی تلاش خویش را بر گشودن گره تحریم و رفع اختلافات هستهای متمرکز کردهاند. در بخش غیر سیاسی، نهادها و کانونهای اقتصادی ایران بویژه در حوزه انرژی و حمل و نقل تمایل خود را برای جذب سرمایهگذاری شرکتهای غربی ابراز کردهاند اما در جبهه رقیب دولت، همه چیز از ادامه مخالفت و تلاش برای کم نتیجه و حتی بی نتیجه نشان دادن مذاکرات حکایت دارد.
تدبیر دولت، یخ روابط ایران و آذربایجان را آب می‌کند
روزنامه قانون: ارتباط داشتن با آذربایجان امنیت منطقه‌ای برای ایران فراهم خواهد کرد. همچنین نباید از حمایت‌های این کشور از ایران در پرونده هستهای چشم‌پوشی کنیم. در دیدار اخیر علی‌اف با روحانی مجددا به این موضوع تاکید شد و حمایت آذربایجان از ایران در این مسئله می‌تواند در تغییر نگاه دنیا به حق هستهای کشورمان اثرگذار باشد. با این حال توصیه می‌کنم، صدا و سیمای ایران و به ویژه شبکه سحر، نسبت به مسائل مذهبی آذربایجان دقت کافی داشته باشد، این شبکه تلویزیونی به جای بهبود روابط با پخش برنامه‌هایی در مسیر تخریب حرکت می‌کند.
انتهای پیام
