کسى که تظاهر به قرائت مى کند بى آنکه عالم و آگاه باشد؛ مانند آن فردى است که مبتلا به خود بینى و خودستایى است بى آنکه مال یا ملکى داشته باشد. و چنین آدم خودبین چون فقیر و دست تهى است، دیگران را دشمن مى دارد، و از آنان که دارا هستند بد گویى مى کند، و مردم نیز او را به خاطر همین صفت خود بینى دشمن مى دارند.
پس چنین آدمى همیشه با مردم خصومت دارد، و کسى که نسبت به مخلوق خدا بدبین بوده و بدون علت و بى آنکه موظف و مکلف باشد با آنان خصومت و خلاف بورزد، با پروردگار و خالق آنها خصومت ورزیده و در حقیقت با خلق و تدبیر و اراده او دشمنى مى کند.
خداوند متعال مى فرماید: برخى از مردم بدون دلیل روشن و هدایت عقل و برهان و روى تنها جهالت و غفلت با خداى خود به مجادله و خلاف مى پردازند. و کسى از جهت عقاب و عذاب بالاتر و شدیدتر نیست از آن فردى که لباس ساختگى عبادت و زهد به تن کرده، و از آثار و علائم حقیقى زهد و عبادت در وجود او چیزى نباشد.
زید بن ثابت به فرزند خود گفت: اى پسرک من خدا نبیند که اسم تو در دفتر قاریان و عابدان در میان مردم ثبت شود. و رسول اکرم (ص) فرمود: خواهد آمد زمانى که اسم مردى را بشنوى بهتر باشد از آنکه او را ببینى، و اینکه او را ببینى بهتر باشد از معاشرت و مخالطت با او.
منبع:مصباح الشریعه / ترجمه مصطفوى،ص۲۸۱.
