حجت الاسلام مقدمی:انقلاب اسلامی ایران یک انقلاب استثنائی بود

دهه ی فجر یادآور پیروزی حق بر باطل و انفجار نور را خدمت همه ی همشهریان تبریک عرض می کنم.
با اینکه بنده سنم به آن دوران قد نمی دهد اما زمانی که انسان به فیلم ها و عکس های به یادگار مانده ی منتشر شده از روزهای بهمن سال ۵۷ و پیش از آن نگاه می کند، اولین نکته ای که به ذهنش می رسد این است که وابستگی به بیگانگان و چپاول ثروت ملی ایرانیان توسط کشورهایی که این امر را دزدی و چپاول نمی دانند و یا شاید هم می دانند، ترویج فساد و زورگویی، اهانت به مردم حتی توسط همشهریان سرسپرده شان و…، با هماهنگی و نگرش واحد همه ی اقشار مردم به نقطه ی انتهایی خود رسیده است.
در شهرستان خرمدره نیز افرادی که یا این مسئله را درک کرده بودند و یا توسط نوکران سرسپرده ی بیگانگان و رژیم طاغوت به آنان ظلم می شد، (به عنوان مثال کشاورزان خرمدره ای باید مقدار زیادی از محصولات خود را به اربابان نوچه های زورگو و خان های قلدر و… میدادند- این نکته را هم عرض کنم که برخی خان ها نیز دارای شخصیت و شعور بسیار متعالی بودند و همیشه از آنان به نیکی یاد می شود و جمله بنده عمومی نیست-، از طرفی خشونت های برخی نظامیان با مردم و یا پرونده سازی هایی که ناشی از کم شعوری و کم عقلی برخی افراد در شهرستان بود برای افرادی که واقعا بجز خدا هیچ کسی را نداشتند، همچنین با اینکه درآمدها پایین بود، در ارزانی آن زمان و استبداد موجود در آن زمان، زندگی را با توکل بر خداوند و همکاری و همیاری به صورت بسیار زیبا گذرانده اند و امروزه خاطراتی که بزرگترها برایمان تعریف می کنند انسان خیلی خوشحال می شود)، به سهم خودشان در انقلاب سال ۵۷ نقش داشتند. رهبری امام خمینی و ایجاد روحیه خودباوری و اعتماد به نفس در مردم و نارضایتی مردم از دوره های گذشته که آن را با تمام وجود خود درک کرده بودند، همه دست به دست هم داد تا در گام اول پیروزی انقلاب اتفاق بیفتد و در گام فعلی در مقیاس شهرستانی امروز خرمدره تا حدی توسعه پیدا کند که بزرگتران واقعا می گویند اصلا فکر این را هم نمی کردیم. بنده در مقیاس شهرستان عرض می کنم که این انقلاب متعلق به همه ی مردم است و برای قشر خاصی نیست، بنابراین بنده نیز به عنوان یک ایرانی که قلبش برای ایران و یک خرم دره ای که قلبش برای شهرستان خرم دره و همچنین ولایت می تپد انتقادی را به منظور برطرف شدن آن مطرح می کنم، البته شاید هم برطرف نشود.
متاسفانه با اینکه اکثریت ملت در این انقلاب نقش داشتند، برخی مسئولان که به زور کباده ی ادب و شعور می کشند (علم را عرض نکرده ام) و غیر بومی هستند، در سخنرانی های کوچکتر نسبت به مقیاس شهرستانی، با کلی گویی، به اقشار مختلفی از مردم که در زمان طاغوت با اندیشه ی الهی زحمت کشیده اند و به مردم روستاها خدمت کرده اند و در روشنگری مردم و اندیشه اسلامی پیش از انقلاب زحمت کشیده اند و در صحنه های مختلفی از انقلاب شاید فقط ۱ قدم با شهادت فاصله داشتند – اما مسئول مربوطه با توجه اظهارات نتراشیده شان، در محله ی خودشان به رویت مسائل و صحنه ها و سکانس هایی پرداخته اند که بی ادبی است که بنده به آن ها اشاره کنم-، سربسته یا غیرسربسته توهین می کنند، و این یعنی به شهرستان نیز توهین میکنند، به کسانی که وقت گرنبهای خودشان را برای شرکت در آنجا صرف کرده اند اهانت می کنند و … و جالب تر اینکه همراهان آن ها در نهادهای مربوطه همگی به این موضوع واقفند و اشاره می کنند اما هیچ کس به ایشان چیزی نمی گوید و بعضی مواقع انسان می خواهد از کوره در برود اما به دلایلی که شاید شما هم حدس بزنید جرات ندارد فرضا به فلانی بگوید دهانش را آب بکشد، استغفرالله.
شاید بسیاری از مسائلی را که در هر خانواده ی شهرستان مطرح است و گام مثبتی در تاریخ انقلاب اسلامی در مقیاس شهرستانی به عنوان قطره ای از دریای بی کران انقلاب اسلامی بصورت ملی است، اطلاع نداشته باشیم و انتشار پیدا نکند، اما یک پیشنهاد بهتر در راستای ادامه ی پیشنهادات خود برای گروه خبری شما داشتم: پیشنهاد می کنم بانیان مساجد و مدارس و مراکز بهداشتی و بسیاری موارد دیگر که در دوران پیش از انقلاب اسلامی در دوره ی استبدادی با مشقت ها و خون دل خوردن ها، و همچنین پس از انقلاب اسلامی، دلسوزانه برای شهرستان زحمت کشیده اند و اکنون به فراموشی سپرده شده اند و برخی گوشه گیر شده اند، را شناسایی کنید که به راحتی این امر امکان پذیر است –طبیعتا بسیاری به رحمت خدا رفته اند- اما افرادی نیز هستند که حرف های زیادی برای گفتن در سینه دارند. پس از شناسایی در صورت امکان با آن ها مصاحبه ای انجام دهید و انعکاس دهید تا هم تاریخ ۱۰۰ سال اخیر شهرستان از زبان مردم بیان شود و هم در راستای تکریم و احترام به بزرگان شهرستان گامی برداشته شود، به این ترتیب قدردانی از پیشکوستان شهرستان که آثار مثبتی خواهد داشت انجام می گیرد (و افراد غیر مطلع دهان خود را بی خود نمی گشایند! که تبعات منفی نیز دارد) و جوانان زمانی که ببینند چقدر خون دل ها خورده شده است هم خوشحال می شوند و هم با مشقت کشیدن و دلسوزی و کمک به هم نوع و … آشنا می شوند و هم با توجه به شرایط پیش آمده مثبت در سطح ملی و بین المللی، با توجه به امید ایجاد شده با احتمال بسیار زیاد تلاش خواهند کرد تا سهمی در رفع مشکلات موجود جامعه داشته باشند، در نتیجه نسبت به شهرستان خود نیز بی تفاوت نخواهند بود.