مسئله انتخاب همسر

یکی از مسائلی که در دین مبین اسلام از اهمیت بیشتری برخوردار است، مسئله انتخاب همسر است که به آن تاکید فراوانی شده است، که نباید از این مسئله به آسانی گذشت، بلکه تامل و تحقیق فراوانی را می‌طلبد.
درانتخاب همسر باید خیر دنیا و آخرت، و خوشبختی امروز و فردای انسان در نظر گرفته شود. چون مبنای ازدواج در اسلام فقط شهوت و لذت بدنی و… نیست، بلکه مبناء حفظ دین زن و مرد، و بناء کردن خانه مذهبی، به وجود آمدن فرزندانی شایسته، و جلب رضایت خداوند است، و برای هر قدمی که انسان در این راه بر می‌دارد ثواب زیادی را نصیب خود می‌کند.
در مسئله ازدواج تا حدّى باید از نظر ظاهر و باطن بین دختر و  پسر شباهت وجود داشته باشد. مهمترین مرحله شباهت، باید در چهره دیندارى جلوه کند به این معنا که مؤمن هم کفو مؤمنه، و دین دار شبیه و مانند دیندار باشد، اینجاست که اصرار به کفویت دراسلام روشن می‌شود، اگر کفویت بین زن و مرد لحاظ نشود، فضای خانه به فضائی پر از عذاب ، و درد و محنت، و تأسف و غصّه تبدیل خواهد شد، و کار به طلاق و جدائی می‌کشد.
اگر زنی در خانواده‌ای  به دور از اخلاق و تقوا، و توحید و عبادت بزرگ شده باشد، برای مرد جز  نا آرامی در زندگی چیزی دیگری نخواهد داشت.
روایت بسیار فوق العاده ای در این زمینه از امام صادق(علیه السلام) بدین صورت نقل شده :«اَغْلَبُ الاَْعْداءِ لِلْمُؤَمِنِ زَوْجَهُ السُّوءِ کوبنده‌ترین دشمن مؤمن همسر بد است»[۱]
بنابراین در انتخاب همسر، به معیارهائی که اسلام فرموده خود را مقید سازید، و سعی کنید تنها معیار، زیبایی تنها، و عشق به همسر گزینی، و چشم دوختن به مال زن، معیار انتخاب همسر نباشد. رسول خدا(صلى الله علیه وآله وسلم) فرمودند : زن را برای مال و جمالش انتخاب نکنید، مالش موجب طغیان و جمالش مایه تباهی است، در ازدواج دین و ایمان زن را لحاظ کنید. [۲]و نیز آن حضرت فرمود :«شَرُّ الاَْشْیاءِ الْمَرْأَهُ السُّوءُ بدترین اشیاء زن بد است.»[۳]
داستانی حیرت آور
در تفسیر ابوالفتوح رازی آمده : جوانی در اوقات نماز بالای مأذنه مسجد اذان می‌گفت، یک روز در حال اذان گفتن به خانه‌های اطراف مسجد نظر انداخت، نظری که اسلام از بابت مصلحت انسان و حفظ وی از فتنه‌ها حرام کرده است .
ناگهان دیده‌اش در خانه‌ای به دختری نیکو منظر و صاحب جمال افتاد، دل به او داد، پس از اذان در آن خانه را کوبید، صاحب خانه در را باز کرد، جوان به او گفت اگر دختر به شوهر می‌دهید، من به او مایلم، صاحب‌خانه، گفت: ما « آسوری » مذهبیم، اگر مذهب ما را انتخاب کنی من از اینکه دخترم را به تو تزویج کنم منعی نمی‌بینم .
جوان که دل به زیبائی و جمال دوخته بود، و از انتخاب هم کفو روی گردانده بود، و دلاّلِ خود را در ازدواج چشم و شهوت و جمال و زیبائی قرار داده بود، از پذیرش شرط پدر دختر استقبال کرد، از اسلام دست برداشت، به شرک روی آورد، به روز عقد دختر ازبالای پله های خانه با سر به زمین آمد وبه هلاکت ابدی دچارشد![۴]
پی‌نوشتها
[۱] – بحار، ج ۱۰۰، ص ۲۴۰.
[۲] – مستدرک الوسائل، قسمت نکاح، باب ۱۳.
[۳] – بحار، ج ۱۰۰، ص ۲۲۷.
[۴]- تفسیر ابوالفتح رازی