رئیس رسانه ملی انتقادهای مطرح شده در فضای رسانه ها را به دلیل عدم اطلاع منتقدان از پشت صحنه برنامه گزارش ۱۰۰ روزه دانست و در عین حال به دلایلی که شاید قابل فهم باشد از این پشت صحنه رمزگشایی نکرد تا ابهامات در فضای افکار عمومی همچنان باقی بماند.
اما روز گذشته سایت های خبری به نقل از سردبیر جام جم مطلبی را نقل کردند که در آن آمده بود:” در مورد مصاحبه اخیر نمی‌توان از رویکرد مسئولان دفتر رئیس‌جمهور و توقعات عجیب و غریب آنها چشم‌پوشی کرد. جالب است بدانید درباره حضور سه مجری در این مصاحبه بین نهاد و سازمان توافق شده بود. ساعت ۲ بعد از ظهر از دفتر رئیس‌جمهور به صدا و سیما اعلام می‌کنند دو مجری کفایت می‌کند و آقای عابدینی نیاید. شب که خبرنگاران و تصویربرداران به دفتر روحانی می‌روند، متوجه می‌شوند دفتر ایشان خودشان راسا آقای احمدی افزادی که از مدیران فعلی دولت است را دعوت کرده‌اند. ضمنا به تیم سازمان می‌گویند ما خودمان تصویربردار هم آورده‌ایم و تصویر هم خودمان می‌گیریم! به مجریان هم می‌گویند قرار نیست مصاحبه و چالش و… باشد. دور همی است برای ارایه گزارش رئیس‌جمهور… بامزه‌تر این که از روز قبل اصرار داشتند بخش خبری ۲۱ پخش نشود یا سریع در چند دقیقه خلاصه بشود که مصاحبه زودتر شروع شده و به آخر شب نیفتد.”
این روایت دردمندانه نشان می دهد که سکوت آقای ضرغامی در برابر زیر سوال رفتن استقلال رسانه ملی به هیچ وجه توجیه بردار نیست و نمی توان در برابر پایمال شدن حقوق فردی و اجتماعی مجریانی که از سرمایه های ملی یک کشور هستند با سکوت و مجامله عبور کرد.
با هم یک بار دیگر فراز آخر صحبت های ضرغامی را در دیدار با مجریان گزارش ۱۰۰ روزه مرور می کنیم:” گزارشی در خصوص ترکیب افراد و اشکالات وارد بر اجرای ۳ نفره برای یک برنامه یک “طرفه”! و “صرفاً گزارشی”!، نظر مشورتی به آنان داده بودم. انتقادهای زیادی که از جناح های مختلف به شما وارد شد، بدون اطلاع از پشت صحنه و هدف گذاری خاص برای این گفتگو بوده است و این انتقادها از ارزش و جایگاه شما در رسانه ملی نمی کاهد”.
تجربه برگزاری اولین برنامه گزارشی آقای روحانی نشان داد که رئیس جمهور محترم باید مراقب باشند برنامه ریزی رسانه ای خود را که قرار است گزارش عملکرد دولت یازدهم را در برابر چشمان تیزبین میلیون ها ایرانی ارائه نمایند به افرادی نسپارند که بوی ضخم خامی و استبداد رای می دهند.
