سخنی با شوراهای شهر خرمدره

سلام اقای کلانتری .لطفا درمورد درمانگاه شهدا بنویسید…که روز به روز امکانتش کمتر میسه مطب بدهید

سلام اقای کلانتری ……در مورد تقسیمات شهرستان بنویسید

باعرض سلام و ادب
در راستای پاسخگوی به سوالات و پیشنهادات و انتقادات شهروندان عزیز میتوانند به صفحه اینترنتیhttp://davoodiali.blogfa.com مراجعه فرمایند .

با تشکر علی داودی

باسلام شهروند محترم
با تشکر از مقاله وزین و پیشنهادات و انتقادات شما عزیزان
تعداد کسری از این پیشنهادات در مرحله کار کارشناسی و تخصیص بودجه هستند
باتوجه به حجم وسیع کاری طی یکسال گذشته و با یاری شهردار پرتلاش شهر عزیزمان امیدواریم پاسخگوی مطالبات شما عزیزان باشیم
علی داودی

باسلام ، آقا مهدی این شهر متعلق به همه ماست و وظیفه ماست که در رشد و تعالی آن ، هر چند قدمی کوچک برداریم . ممنون از حسن توجه شما .

ممنون از نظری که دادید متاسفانه بنده به طور کل شبکه ی زنجان رو نگاه نمیکنم ولی جای خوشحالی دارد . و خیلی هم برای بنده افتخار دارد سخن شما درست ! در ایران هیچ چیزی متعلق به کسی نیست !! از انتشار فیلم های سینمایی ساخته شده به دست خود تو دکه گرفته تا وبسایت ها !!

به نام خالق هستی
مجتمع تجاری و فرهنگی بهار ، چه نام زیبا و با مسمایی ، روزهای آغازین ساخت این بنا چه حرف ها و حدیث هایی که در موردش بیان نمی شد طرح با اینکه ساختش به طول انجامید ولی به معطلی هایش می ارزید . آری سفت کاری تمام و قرعه کشی ها به اتمام رسید و صاحبان مغازه ها مشخص شدند و به دنبال آن ساختمان های تجاری به صاحبان واگذار شد و هر کسی در دل خود برایش نقشه ها داشت ، تا اینکه طرح روزهای آخرش را طی کرد و به بهره برداری رسیده و افتتاح گردید .
در آغاز مورد رشک همگان بود . یکی می گفت : با شروع بکارش ، قیمت مغازه ها و اجاره ها خواهد شکست. دیگری می گفت : چه جالب خواهد شد دیگر نیازی نیست برای خرید به شهرهای اطراف برویم و تمامی لوازم و ملزومات خود را از اینجا تهیه می کنیم و آن یکی می گفت : اگر کل مغازه های خرمدره را آنجا جمع کنند باز پر نخواهد شد و …..
خلاصه عزیزان مغازه دار جمع شدند و آن عده از جوانان که جویای کار بودند و از آنجا که آوازه این مجتمع در شهر هاو استان های همسایه هم طنین انداز شده بود از اطراف و اکناف نیز جهت بهره وری از این سفره گسترده ، عازم خرمدره شدند وبه کسب روزی حلال مشغول شدند .درروز های اول سود و بهره این خوان گسترده ، برعموم همشهریان از به اجاره رفتن مغازه ها تا اجاره رفتن منازل ، کسب درآمد برای تاکسی داران محترم و ودر یک کلام منفعتش شامل همه همشهریان می شد و بی انصافی است اگر همشهریی ادعا کند که از جهت این مجتمع سودی نصیب اش نمی شده است . پس پیشرفت و ترقی یک شهر، چشمه ی زاینده ایست که در جریان بوده و منافع آن به عموم مردم بر خواهد گشت .
در روزهای اول استقبال بی نظیر بود و حتی دوستان از شهر های اطراف نیز خواهان بنای چنین پروژه ای در شهرشان بودندو اینجا بود که کارشکنی ها شروع شد البته قابل ذکرست که این بنا در آغاز با مشکلاتی همراه بود و هم اکنون نیز به خاطر بی تدبیری ها و کارشکنی ها به نتیجه مطلوب نرسیده است به طور مثال بی توجهی و عدم تدابیر لازم جهت خرید انشعاب برق برای هرکدام ازواحدها که آن روزگار با دویست هزارتومان حل می شده و اکنون به بیش از یک میلیون نیاز دارد و یا نبود لوله کشی گاز ، هرچند که سیستم گرمایش و سرمایش آن به صورت پیشرفته ای با فن امکان پذیر شده که مشکلات خود را دارد و متاسفانه این سیستم در مغازه های بیرونی جوابگو نیست و مغازه داران بیرون ، با کپسول های گاز که خطر آفرین هم می باشد نسبت به گرمای مکان اقدام کرده اند و یا در آبندی و ایزوگام سقف ها دقت لازم انجام نگرفته و هنگامی که مغازه داری به شتشوی مغازه اش می پردازد مغازه پایینی برایش مشکل پیش می آید و….
اصلی ترین مشکل این واحدها عدم فرهنگ سازی در جهت استفاده بهینه از سوی برخی مراجعین به این مکان بود که متاسفانه باحضور خود نه تنها خریدی از آنجا نداشتند و تنها برای گذران اوقات فراغت خود به این مجتمع می آمدند و متاسفانه آن جا را ، محلی برای رتق و فتق امورشان می دیدند و پاتوق عده ای که جز دردسر و مزاحمت چیز دیگری نداشتند و به جهت حرکات ناشایست خود ، باعث فرار سرمایه ها و به تعطیلی کشانده شدن برخی مغازه ها و از همه مهم تر باعث عدم استقبال همشهریان از این مکان می شدند و شکر خدا با گذشت زمان می رود که این مسئله نیز برچیده شود چون اتحاد مغازه داران و بی توجهی همشهریان نسبت به خودشان مواجه شدند و هجمه ی عموم مردم نسبت به حرکات زشت آن ها یک بسیج عمومی را باعث و آن ها هم در یافته اند که در یک شهر فرهنگی که در سطح استان زبانزد عام و خاص است ، جایگاهی ندارند و اینجا بود که دم و کولشان را جمع کرده و به ارزش ها احترام گذاشته اند . هرچند که در این امر مهم نیروهای انتظامی باید تاثیر گذار می بوده اند ولی آن ها نیز این و ظیفه را به گردن اصناف محترم انداخته و آن هاهم تنها راه آسایش و کسب درآمد حلال را در فراهم نمودن یک محیط آرام بدور از تنش دانسته اند و خوشبختانه در این مورد به نتیجه مطلوب رسیده اند .
حال باید به این بیندیشیم که چگونه می توانیم حداکثر بهره برداری را از این واحد های تجاری و خدماتی داشته باشیم .برکسی پوشیده نیست که در سال های گذشته برای این شهر ستان نه تنها کاری انجام نشده بلکه موانع و قدم های زیادی در جهت رکود و عقب ماندگی آن از سوی خودی ها و متاسفانه بدخواهان این خطه برداشته شده است .
حساب کنید اگر جاده قیدار به خرمدره متصل می شد ؟آیا امروز این شهر اینگونه بود یا یک تفاوت چمشگیر را در بازار آن شاهد بودیم . خوب ساخت و تکمیل این جاده با موانع روبرو شد و این مشکل به بد خواهان و آنانیکه عقب ماندگی خرمدره به نفعشان است ، برمی گردد که سد راه و مانع بزرگ هستند و جای تاسف دارد که از دوره دوم و سوم مجلس تاکنون نه مسئولان و نه ریش سفیدان توانسته اند در این زمینه کاری کنند و تقصیری هم ندارند چون گماشته شده اند که طرح ها در خرمدره پیشرفتی نداشته باشد خوب مسئولان قدم های قابل توجهی در این زمینه برنمی دارند ، چرا مردم اقدام و درخواستی در این زمینه ندارند و به کمبود ها رضایت می دهند جای سوال و شک است .!؟
ولی باید از خود بپرسیم روستاهای اطراف از جمله ، مردمان نجیب و شریف شهر ها و روستاهای نصیر آباد و سوکهریز و رحمت آباد چه میزان در این شهر رفت و آمد دارند ؟ آیا توانسته ایم حداقل ها را در این شهر برایشان مهیا کنیم ؟ از ایاب و ذهاب گرفته تا مشتری مداری و جذب سرمایه ؟! تا چه میزان این عزیزان در بازارهای ما مشغولند ؟ آیا میدان و عرصه برای آنها ، فراهم است . تا چه میزان ان ها ، از خریدهایشان در خرمدره رضایت دارند ؟ آیا توانسته ایم جذبشان کنیم ؟ یا با یک بار خرید از ما ، کاری کرده ایم که دیگر پشت سرشان را هم نگاه نکننند ! یا آنها را هم مانند همشهریان عادت داده ایم به شهر های همجوار بروند !؟.
متاسفانه با اینکه اکثر کالاهای مورد نیاز همشهریان در خود شهر فراهم است ولی به جهت تفاوت قیمت ها و کمبود برخی کالا ها و از همه مهم تر نبود کالا در موعد مقرر که این مسئله واقعا عذاب آور است شما کالای را که می خواهی ، ندارند و می گویند فلان وقت خواهیم آورد که این مورد موجب از دست رفتن مشتری می شودو جنس مطلوب شما زمانی آماده است که شما خریدتان را کرده اید واین امر به مثابه ، نوش داروی بعد مرگ سهراب است .
البته یک مسئله مهم در این شهر همواره جگر سوز است و آن به سال های گذشته برمی گردد که تخم نفاق و تفرقه را در این شهر کاشتند و تا امروز از آن بهره ها برده اند .آنها دانستند که رقیب را چگونه از میدان بدر کنند و متاسفانه در داخل هم عده ای همواره آب به آسیاب دشمن ریخته اند . و در تمامی طرح ها و ایده ها خود را به شکل بارزی نشان می دهند ودشمن زود در او تاثیر گذار می شود و از این حربه برعلیه خود همشهریان استفاده می کند . شما هم اکنون در این شهر طرح و پروژه ای را نخواهید یافت که سر سلامت و بدون کار شکنی به سرانجام برسد و متاسفانه این درد سرطانی را ما در تمامی طرح ها از جمله بازار و خرید و فروش و شهرداری و خیابان کشی ها و در ادارات و سرپرستی ادارات و خلاصه هر جای این شهر که نظری بیندازید این غده چرکین را خواهید یافت و درمان این درد ، تنها در کنار هم بودن و دوری از تهمت ها و بدگویی هاست . یادآورمی شوم که همه شهروندان از این موضوع گله ها دارند و از این که نمی توانند در این مورد کاری از پیش ببرند ناراحتند حل این مسئله تنها زمانی میسر است که مانند شهرهای همجوار ، دلسوزانی داشته باشیم که از وقت و سرمایه خود ، در جهت عموم مردم استفاده کنند و طی نشست ها و جلسات ، همدلی و مهربانی را پیشه خود کنند و خود شروع کننده در امور خیریه باشند و دل ها را به هم نزدیک کنند و در مقابل کسانی که در صدد تخریب دلسوزان به این شهر هستند ، ایستادگی کنند . ما الان شاهدیم که متاسفانه نامه پشت نامه است که قبل از به پست رسیدن عده ای از عزیزان به ادرات کل و پایتخت سرازیر می شود تا فلانی ها به آن پست ها نرسند . خوب چه دلیلی دارد که ما از فرد یا افرادی که کارنامه قابل قبولی در این شهر دارند ، دفاع نکنیم . اگر این شهر دلسوزانی داشت که وامدار هیچ دسته و گروهی نبودند ، امروز این وضعیت را نداشتم بدبختانه در اکثر امور ریش سفیدان و اهل فن به تخریب هم می پردازند و این یعنی نابودی و سقوط که تا امروز در این شهر شاهد بودیم . آیا جوانان هم راه و روش پ۱دران خود را خواهند رفت ؟ اگر این گونه باشد ، این شهر بیش ازاین به ورطه نابودی پیش خواهد رفت .پس ای جوانان تا کی باید در این شهر یک طرح و پروژه ساخت و تکمیلش باید ۲۰ سال طول بکشد!؟
پس یک شهر زمانی پیشرفت پیدا می کند که بازارهایشو از همه مهم تر مردمانش نسبت به دیگر رئوف و مهربان و باگذشت باشند و در این میان مغازه دارانش با روی باز و چهره گشاده و با اخلاقی انسانی با مردم برخورد می کنند نه این که منتظر یک مشتری باشند و اورا سرکیسه کنند . همان گونه که می دانید بدترین مکان های یک شهر ، بازار های آن جا می باشد ! چرا این حرف بیان شده ؟ چون همه جور بداخلاقی ها ، کم فروشی ها و خدای ناکرده کاری که باید نشود متاسفانه در بازار ها ، روی می دهد اگر این عزیزان میزان و عدالت را در پیشه و کسب خود رعایت نکنند ، آتش جهنم را بر خود ، خرید ه اند. کم اند آقایانی که مانند دهه چهل ، خرید و فروش کنندو انصاف را مد نظر داشته باشند . در مغازه های قدیمی تابلویی که همواره چشم گیر بود ، این نوشته بود: خدا را فراموش مکن . آیا امروز اینگونه است . آیاعدل و انصاف امروز در مغازه داران ما هست ؟
مسئله بعدی و می توان گفت که در حال حاضر مهم ترین مسئله ، پارکینگ خودروها در این محل می باشد که متاسفانه هیچ تدبیری آگاهانه برای آن اندیشده نشده ، تقاطع قائم هم محلی برای پارک ندارد و از همه بدتر پارکینگ زیر زمین هم به جهت مشکلاتی که دارد ، خریداری ندارد .اصلی ترین مشکل این مجتمع نبود جایگاه پارک در این محدوده می باشد ، که باید در اسرع زمان فکری به حالش کرد .
مورد بعدی به حال خود رها کردن این مجتمع است که نگهبانی درست و حسابی ندارد که می طلبد هیئت مدیره و اصناف فکری برایش بکنند تا در آینده دچار مشکل نشوند .
این مجتمع در آغاز کار همانند بچه ای بود که متولد شد ولی در همان آغاز راه ، آن روزگار که نیازمند حامی و پشتوانه بود به حال خود رها شد و در این ایام همانند طفلی بی یار و یاور بود که خود را بالا کشید و رشد کرد و خوشبختانه به این مرحله که می بینیم رسیده است . پس برماست که در ایجاد فرهنگ سازی در رفت و آمد ها به آنجا ، دانش اموزان به توسط معلمین محترم و بچه ها به وسیله خانواده ها و در یک بسیج عمومی برکل آحاد جامعه وظیفه است که این مکان را خانه خود بدانیم و خدای ناکرده هرگونه بد اخلاقی نسبت به هم نوعان را ، اجحاف در حق و حقوق خود بدانیم و نسبت به برخی حرکات ناشایست از طرف عده ای انگشت شمار ، غیرت دینی داشته و برخورد لازم بدانیم که از حقوق یکایک همشهریا دفاع کنیم و نیز برتک تک مغازه داران وظیفه است که با بهترین برخوردها نسبت با مشتریان ، جذبی حداکثری داشته بتاشند تا برخورد شایسته آنها دهان به دهان گشته و شهره عام و خاص گردد ، چراکه حق بامشتری است چه خرید بکند و چه نکند مغازه ما و سرمایه ی ما متعلق به اوست . اگر اینگونه باشیم در نزدیک ترین زمان روزی حلال به وفور به سراغمان خواهد آمد و اگر غیر این باشد باید چاره ای دیگر و شغلی دیگر دست و پا کنیم .

علی جان نهایت بی خردی است که در برخی جاده ها مشاهده می شود که آدم نفهمی پیدا می شود همین تابلوهای به اصطلاح کم را می کند و به خانه می برد تا فردا به روی سنگ مزار پدرش نصب کند . آخه آدم ، بی فرهنگی تا کی !؟ من در جاده سوکهریز این مسئله شاهد بودم ولی صورت طرف رو ندیدم بچه ها تا به من بگند دیر شده بود ولی بی انصافی هم حدی دارد.

وقتی در مجتمع جوانان گم کرده راه را می بینم و اینکه خود را با هیج و پوچ مشغول کرده اند به حال شهرم و مسئولین شهرم که نتوانسته اند دست این جوانان را در جایی بند کنند تاسف می خورم .

باسلام ظلمی که به دست آقای مهدوی و سکوت برخی همشهریان در مورد تقسیمات و توابع خرمدره ، بوجود آمد لکه ننگی بر دوش نماینده وقت است که متاسفانه کمتر شهروندی به تبعات آن فکر کرده و این نقطه شزوع آشفتگی و بی سرسامانی خرمدره است و متاسفانه دودستگی هم که در میان مردم شزیف صائین قلعه و هیدج و کوتاه نیامدن از برخی حقوق مسلم که مساله خرمدره آن ها را استاد کرده و صد البته به خاطر نفوذی که آن ها در پایتخت و نیز نفوذ مهدوی بر آن ها ، درست شدن این مساله زمان بر خواهدبود ، که امیدواریم آقای خانمحمدی حقوق ضایع شده شهروندان عزیز که به دست مرحوم حبیبی معاون اول وآقای مهدوی انجام شده به نتیجه و نقطه مطلوب برسد . بزودی از نظر عزیزان در این زمینه بهره خواهیم برد . لطفا نظر بدهید .ممنون

سلام آقای محمد ع ۱۰ سال سال پیش بود که در خرمدره نزدیک به ۲۰ دستگاه اتوبوس داشتیم و عزیزان همشهری سر این کار باهم مسابقه می دادند و نتیجه اش این که امروز آواره ایم .من دیروز مینی بوس هایی را در شهر مشاهده کردم که پشتشان نوشته بود خرمدره – دانشگاه آزاد من نمی دانم این آقایان کدام دانشجو را سرویس می دهند و ایستگاهشان کجاست ؟ آیا نمی شود این مینی بوس ها به سوکهریز و رحمت آباد سرویس بدهند اینست که این شهر مدیریت ندارد .